ПОГЛАВЈЕ 47
Јехова го зајакнал Илија
Кога дознала што се случило со пророците на Ваал, Језавела збеснала. Таа му порачала на Илија: „Утре и ти ќе бидеш мртов како пророците на Ваал!“ Ова многу го исплашило Илија и затоа побегнал во пустината. Тој се молел: „Јехова, не можам повеќе. Сакам да умрам“. Илија повеќе немал сила и заспал под едно дрво.
Еден ангел го разбудил со зборовите: „Стани и јади“. Тогаш Илија видел еден тркалезен леб на вжарени камења и стомна со вода. Тој јадел, пиел вода и пак заспал. Ангелот повторно го разбудил и му рекол: „Јади. Ќе ти треба сила за патот што те чека“. Затоа Илија јадел уште малку. Потоа патувал 40 дена и 40 ноќи сѐ додека не стигнал до планината Хорив. Таму Илија нашол една пештера и влегол во неа за да спие. Но, Јехова го прашал: „Што правиш овде, Илија?“ Илија му одговорил: „Израелците не го прават тоа што ти го ветија. Ги урнаа твоите жртвеници и ги убија твоите пророци. А сега сакаат и мене да ме убијат“.
Јехова му рекол: „Излези од пештерата“. Во тој момент почнало да дува многу силен ветар. Потоа имало земјотрес, па оган. На крајот, Илија слушнал еден пријатен и тивок глас. Тогаш си го покрил лицето со наметката и излегол од пештерата. Јехова го прашал зошто избегал, а Илија му одговорил: „Ги убија сите твои пророци, само јас останав жив“. Но, Јехова му рекол: „Не си само ти. Има уште 7.000 луѓе во Израел кои сѐ уште ми служат верно. Оди и постави го Елисеј за пророк наместо тебе“. Илија не одложувал, туку веднаш тргнал да го направи тоа што Јехова му го кажал. Што мислиш, дали Јехова и тебе ќе ти помага да го правиш она што е исправно? Секако. Ајде сега да видиме што друго се случило за време на сушата.
„Не бидете загрижени за ништо, туку во сѐ — со молитви и молби, со благодарење — изнесете му ги своите барања на Бог“ (Филипјаните 4:6)