बाआलका भविष्यवक्‍ताहरू मारिएको कुरा सुनेपछि ईजेबेल रिसले चूर भइन्‌। उनले एलियालाई यस्तो सन्देश पठाइन्‌: ‘भोलि तँ बाआलका भविष्यवक्‍ताहरूजस्तै मर्नेछस्‌।’ यो सुनेर एलिया अत्यन्तै डराए र निर्जनभूमितिर भागे। तिनले यसरी प्रार्थना गरे: “हे यहोवा! अब म सहन सक्दिनँ। मेरो ज्यान लिनुहोस्‌।” असाध्यै थकित भएका एलिया त्यहीँ रूखमुनि निदाए।

एक जना स्वर्गदूतले तिनलाई बिस्तारै जगाएर भने: “उठ र केही खाऊ।” तिनले तातो ढुङ्‌गामा एउटा गोलो रोटी र एक सुराही पानी देखे। तिनले रोटी खाए, पानी पिए अनि फेरि सुते। स्वर्गदूतले तिनलाई फेरि जगाएर यसो भने: ‘केही खाऊ किनकि तिमीलाई यात्राको लागि बल चाहिन्छ।’ त्यसैले एलियाले उठेर खानपिन गरे। त्यसपछि तिनी ४० दिन र ४० रात हिँडेर होरेब डाँडामा पुगे। त्यहाँ एलिया सुत्न ओडारभित्र पसे। तब यहोवा परमेश्‍वर तिनीसँग बोल्नुभयो। उहाँले भन्‍नुभयो: “हे एलिया! तिमी यहाँ के गर्दै छौ?” तिनले जवाफ दिए: ‘इस्राएलीहरूले तपाईँसित गरेको करार तोडे, तिनीहरूले तपाईँका वेदीहरू भत्काए अनि तपाईँका भविष्यवक्‍ताहरूलाई मारे। अब तिनीहरू मेरो पनि ज्यान लिन खोज्दै छन्‌।’

यहोवा परमेश्‍वरले तिनलाई भन्‍नुभयो: ‘जाऊ र पहाडमा गएर उभिऊ।’ सबैभन्दा पहिला, एउटा शक्‍तिशाली आँधी ओडार भएर गयो। त्यसपछि भुइँचालो गयो र आगोको मुस्लो आयो। अन्तमा एलियाले एउटा मधुरो स्वर सुने। एलियाले आफ्नो अनुहार लुगाले छोपे र ओडारबाहिर गएर उभिए। त्यसपछि यहोवाले एलियालाई तिनी भाग्नुको कारण सोध्नुभयो। एलियाले भने: “अब म मात्रै बाँकी छु।” तर उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो: ‘तिमी एक्लो छैनौ। इस्राएलमा मेरो उपासना गर्ने अझै ७ हजार जना बाँकी छन्‌। जाऊ र एलिसालाई तिम्रो ठाउँमा भविष्यवक्‍ता नियुक्‍त गर।’ उहाँले भन्‍नुभएअनुसारै गर्न एलिया तुरुन्तै त्यहाँबाट गए। तिमीले पनि यहोवा परमेश्‍वरले भन्‍नुभएअनुसारै गऱ्‍यौ भने उहाँले तिमीलाई पक्कै मदत गर्नुहुन्छ। अब हामी खडेरीको बेला घटेको घटनाबारे पढौँ।