Kan tigmara, sinabi ni Jehova ki Elias: ‘Magduman ka sa Zarefta. May babaying balo duman na mapakakan saimo.’ Pag-abot ni Elias sa trangkahan kan siyudad, nahiling niya an sarong pobreng babaying balo na namumurot nin panggatong. Naghagad siya digdi nin maiinom na tubig. Kan makua na nin tubig an balo, inapod siya nin Elias: ‘Darahan mo man tabi ako nin sarong tinapay.’ Pero nagsimbag an balo: ‘Mayo na akong tinapay na maitatao. An yaon sana sako dikit na harina saka lana para makaluto nin kakanon mi kan aki kong lalaki.’ Sinabi saiya ni Elias: ‘Nangako si Jehova na kun gigibuhan mo ako nin tinapay, dai ka mauubusan nin harina saka lana sagkod na umuran giraray.’

Kaya nag-uli an balo asin naggibo nin tinapay para sa propeta ni Jehova. Arog kan ipinangako ni Jehova, pirming may kakanon an balo asin an aki niya kan panahon nin tigmara. Dai naubusan nin laog an lalagan niya nin harina asin lana.

 Dangan may nakakamundong nangyari. Nagkahilang nin grabe an aki kan balo sagkod na magadan ini. Nakimahirak siya ki Elias. Kinarga ni Elias an aki asin dinara ini sa kuwarto sa itaas sa harong kan balo. Pinahigda niya ini asin namibi siya: ‘Jehova, buhayon mo po an aking ini.’ Aram mo daw kun taano ta makangangalas pag ginibo iyan ni Jehova? Dahil aram tang kan panahon na idto, mayo pa man nin nabuhay liwat. Saro pa, bako man mga Israelita an balo saka an aki niya.

Pero nabuhay an aki, asin nagpuon ining maghangos! Sinabi ni Elias sa balo: ‘Hilinga! Buhay an aki mo.’ Ugmahon an balo asin nagsabi ini ki Elias: ‘Saro ka talagang propeta nin Diyos. Aram ko ini ta an sinasabi sana saimo ni Jehova an pigtataram mo asin pirmi iyan nagkakatotoo.’