Στη διάρκεια της ξηρασίας, ο Ιεχωβά είπε στον Ηλία: “Πήγαινε στα Σαρεπτά. Κάποια χήρα εκεί θα σου δώσει φαγητό”. Στις πύλες της πόλης, ο Ηλίας είδε μια φτωχή χήρα να μαζεύει ξύλα. Της ζήτησε ένα ποτήρι νερό. Ενώ εκείνη πήγαινε να το φέρει, ο Ηλίας τής φώναξε: “Σε παρακαλώ, φέρε μου ένα κομμάτι ψωμί”. Αλλά η χήρα είπε: “Δεν έχω καθόλου ψωμί να σου δώσω. Έχω μόνο όσο αλεύρι και λάδι χρειάζεται για να φτιάξω λίγο φαγητό για τον γιο μου και εμένα”. Ο Ηλίας τής είπε: “Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι, αν φτιάξεις λίγο ψωμί για εμένα, το αλεύρι και το λάδι σου δεν θα τελειώσουν μέχρι να ξαναβρέξει”.

Έτσι λοιπόν, η χήρα γύρισε σπίτι της και έφτιαξε ψωμί για τον προφήτη του Ιεχωβά. Όπως υποσχέθηκε ο Ιεχωβά, η χήρα και ο γιος της είχαν πάντα φαγητό στη διάρκεια της ξηρασίας. Τα πιθάρια της με το αλεύρι και το λάδι ήταν πάντα γεμάτα.

Τότε, έγινε κάτι τρομερό. Το αγοράκι της χήρας αρρώστησε τόσο πολύ ώστε πέθανε. Εκείνη ικέτευσε τον Ηλία για βοήθεια. Ο Ηλίας  πήρε το αγόρι από την αγκαλιά της και το πήγε σε ένα δωμάτιο στον πάνω όροφο του σπιτιού της. Έβαλε το αγοράκι να ξαπλώσει στο κρεβάτι και προσευχήθηκε: “Ιεχωβά, σε παρακαλώ, ξαναδώσε ζωή στο παιδί”. Ξέρεις γιατί θα ήταν εκπληκτικό να κάνει κάτι τέτοιο ο Ιεχωβά; Επειδή, από ό,τι ξέρουμε, κανένας δεν είχε επιστρέψει στη ζωή μέχρι τότε. Μάλιστα, αυτή η χήρα και ο γιος της δεν ήταν καν Ισραηλίτες.

Αλλά η ζωή του παιδιού επέστρεψε μέσα του, και εκείνο άρχισε να αναπνέει! Ο Ηλίας είπε στη χήρα: “Δες! Ο γιος σου είναι ζωντανός”. Εκείνη ένιωσε απίστευτη χαρά και είπε στον Ηλία: “Είσαι πραγματικά άνθρωπος του Θεού. Το ξέρω επειδή λες μόνο ό,τι σου πει ο Ιεχωβά”.