Durante a seca, Xehová díxolle a Elías: “Vai a Sarepta. Alí hai unha viúva que che dará de comer”. Ó chegar á entrada da cidade, Elías viu unha viúva pobre apañando leña e pediulle un vaso de auga. Cando a muller ía buscalo, Elías pediulle outra cousa: “Por favor, tráeme tamén un pouco pan”. Pero a viúva respondeulle: “Non teño pan que che dar. Só teño un pouco de fariña e unha pinga de aceite para o meu fillo e para min”. Elías díxolle: “Se me fas un pouco pan, Xehová prométeche que a fariña e o aceite non se che esgotarán ata que volva chover”.

Así que a viúva foi á casa e fixo pan para o profeta. Durante todo o tempo que durou a seca, a viúva e o seu fillo nunca quedaron sen comida. Tal e como Xehová prometera, a fariña e o aceite non se esgotaron.

Entón pasou algo moi triste. O neno da viúva púxose moi enfermiño, e ó final morreu. A muller suplicoulle a Elías que  a axudase, así que el colleu o neno e levouno a unha habitación que había no piso de arriba. Púxoo na cama e orou: “Xehová, por favor, fai que este neno volva vivir”. Elías estáballe pedindo a Xehová algo impresionante. Sabes por que? Porque, segundo a Biblia, ata ese momento ninguén volvera de novo á vida. Ademais, nin a viúva nin o seu fillo eran israelitas.

Entón, o neno volveu á vida! Elías díxolle á viúva: “Mira! Teu fillo está vivo”. Ela estaba tan contenta que lle dixo a Elías: “Todo o que falas vén de Xehová e sempre se cumpre. Sen dúbida es un profeta de Deus”.