De Kjennich Ahab haud en Jesreel een Kjennichshus. Von doa aum Fensta kunn hee eenen Wiengoaden seenen. Daut wia dän Maun Nabot siena. Ahab jankad disen Goaden un wull sikj dän kjeepen. Oba Nabot vekoft dän nich, wäajen daut wia jäajen Jehova sien Jesaz, een Stekj Launt to vekjeepen, waut eena jeorwen haud. Nabot wull daut rajchte doonen. Oba wia Ahab doamet tofräd? Nä, dee wia sea doll. Ahab wia soo nekjsch, daut hee nich mea ut siene Schlopstow rutkjeem un nich mea äten wull.

Ahab siene Fru, de schlajchte Kjennijin Isebel, säd to dän: “Du best je de Kjennich von Israel. Du kaust aules haben, waut die jankat. Ekj woa die dit Stekj Launt towäaj schaufen.” See schekjt Breew no de elre Mana von de Staut, daut dee sajen sullen, Nabot haud Gott jelastat. Un dan sullen se dän met Steena dootkjielen. De elre Mana deeden daut soo, un Isebel säd to Ahab: “Nabot es doot. Nu es daut dien Wiengoaden.”

Isebel leet uk noch aundre goode Menschen dootmoaken, nich bloos Nabot. Dee brocht een deel Menschen om, waut Jehova leewden. Dee bäd faulsche Jetta aun un deed noch aundre schlajchte Dinj. Jehova sach aul daut, waut Isebel deed. Waut wudd Jehova met dee doonen?

No Ahab sienen Doot wort sien Sän Joram de Kjennich. Jehova schekjt eenen Maun, waut Jehu heet, toom Isebel un dee äare Famielje bestrofen.

Jehu fua met sienen Woagen no Jesreel, wua Isebel wond. Joram kjeem Jehu met sienen Woagen entjäajen un fruach dän: “Es doa Fräd tweschen ons?” Jehu säd: “Soo lang aus diene Mame Isebel schlajchtet  deit, es doa nich Fräd.” Joram wull omwenjen un sikj wajchbrinjen. Oba Jehu schoot dän met sienen Flitzboagen un dee storf.

Dan fua Jehu no Isebel äa Kjennichshus. Aus see hieed, daut Jehu komen wudd, tuscht see sikj, muak äare Hoa schmock un luad bowen bie een Fensta. Aus Jehu doa aunkjeem, räd see dän doll aun. Jehu breld to de Deena, waut doa dicht bie ar wieren: “Schmiet dee rauf!” Dee schmeeten ar utem Fensta rut. See kjeiweld rauf un storf.

No daut leet Jehu noch Ahab siene 70 Säns dootmoaken un muak en daut Launt met de Baalsaunbädunk een Enj. Wiest daut nich, daut Jehova aules sitt un deejanje to rajchte Tiet stroft, waut schlajchtet doonen?