Joschafat, de Kjennich von Juda, riemd em Launt dän Baal siene Aultoaren opp un uk de faulsche Jetta. Hee wull haben, daut Volkj sull Jehova sien Jesaz kjanen. Doawäajen schekjt hee siene huage Beaumte un de Leviten ut, daut dee aulawäajen en Juda de Menschen Jehova sien Jesaz lieren sullen.

De Velkja doa rom wuagen sikj nich, met Juda to feiten, wiels dee wisten, Jehova holp sien Volkj. Dee brochten Kjennich Joschafat mau rajcht Jeschenkja. Oba dan kjeemen de Moabita, de Amonita un dee von Seir, om met Juda to feiten. Joschafat wist, am fäld Jehova siene Help. Hee leet aul de Mana, Frues un Kjinja en Jerusalem toopkomen. Hee bäd ver dee aula un säd: “Onen die, Jehova, kjenn wie nich jewennen. Saj ons toom Jefaulen, waut wie doonen sellen.”

Jehova säd dan: “Habt nich Angst. Ekj woa junt halpen. Stalt junt han, blieft stonen un kjikjt too, woo ekj junt raden woa.” Woo holp Jehova dee?

Dän näakjsten Dach zemorjes wäld Joschafat sikj Sinja ut un säd, dee sullen ver de Soldoten gonen. Dee jinjen von Jerusalem bat Tekoa, wua de Kjrich sennen sull.

De Sinja lowden Jehova voll Freid met lude Stemm, un Jehova deed fa sien Volkj strieden. Hee muak daut soo, daut de Amonita un de Moabita gaunz vebiestat wieren, soo daut dee aunfungen unjarenaunda to feiten. Kjeena von dee bleef läwendich. Jehova beschizt de Soldoten, de Priestasch un daut Volkj von Juda. Aul de Menschen en de Lenda doa rom hieeden, waut Jehova jedonen haud, un dee wisten, Jehova stunt sien Volkj noch emma bie. Waut denkjst du, woo deit Jehova siene Deena beschitzen? Daut kaun gaunz veschieden sennen. Am fält doatoo nich mol de Help von Menschen.