មេរៀនទី៥១
មេទ័ពនិងក្មេងស្រី
នៅស្រុកស៊ីរី មានក្មេងស្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់រស់នៅ។ នាងត្រូវកងទ័ពស៊ីរីចាប់យកចេញពីក្រុមគ្រួសារនាង ហើយក្លាយជាអ្នកបម្រើរបស់ប្រពន្ធមេទ័ពម្នាក់ឈ្មោះណាម៉ាន។ ក្មេងស្រីនេះគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាមនុស្សនៅជុំវិញនាងមិនគោរពប្រណិប័តន៍លោកក៏ដោយ។
ណាម៉ានមានជំងឺស្បែកដ៏គួរឲ្យខ្លាច ដែលធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចុកចាប់ជាប្រចាំ។ ក្មេងស្រីនោះពិតជាចង់ជួយគាត់ខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះ នាងប្រាប់ប្រពន្ធណាម៉ានថា៖ ‹ខ្ញុំស្គាល់មនុស្សម្នាក់ដែលអាចជួយលោកម្ចាស់បាន។ គាត់រស់នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល ឈ្មោះអេលីសេ ជាអ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់ពិតជាអាចជួយប្ដីលោកស្រីបាន›។
ប្រពន្ធណាម៉ានបានប្រាប់ប្ដីអំពីអ្វីដែលក្មេងស្រីនោះនិយាយ។ ណាម៉ានសុខចិត្តធ្វើអ្វីទាំងអស់ឲ្យតែបានជាពីជំងឺ។ ហេតុនេះ គាត់ធ្វើដំណើរទៅផ្ទះរបស់អេលីសេនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ណាម៉ានគិតថា អេលីសេនឹងចេញមកទទួលគាត់ក្នុងនាមជាភ្ញៀវដ៏សំខាន់ម្នាក់។ ផ្ទុយទៅវិញ អេលីសេបានឲ្យអ្នកបម្រើមកជួបណាម៉ាន ហើយប្រាប់ថា៖ ‹ចូរទៅមុជទឹកក្នុងទន្លេយ៉ូដាន់ឲ្យបាន៧ដង នោះស្បែករបស់អ្នកនឹងជាស្អាតឡើងវិញ›។
ពេលឮដូច្នេះ ណាម៉ានខកចិត្តជាខ្លាំង ហើយនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំគិតថាអ្នកប្រកាសទំនាយនេះនឹងអធិដ្ឋានទៅព្រះរបស់គាត់ ហើយរាដៃលើខ្ញុំដើម្បីធ្វើឲ្យខ្ញុំជា។ ប៉ុន្តែ គាត់បែរជាឲ្យខ្ញុំទៅមុជទឹកក្នុងទន្លេនៅស្រុកនេះទៅវិញ។ តើទន្លេនៅស្រុកស៊ីរីមិនល្អជាងទេឬ? ចាំបាច់អ្វីដែលខ្ញុំត្រូវមុជទឹកក្នុងទន្លេនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល›។ ណាម៉ានក៏ចាកចេញពីផ្ទះអេលីសេទាំងកំហឹង។
ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកបម្រើរបស់ណាម៉ានបានវែកញែកជាមួយគាត់ថា៖ ‹លោកម្ចាស់ព្យាយាមសាកគ្រប់វិធីដើម្បីឲ្យជាពីជំងឺ មែនទេ? អ្វីដែលអ្នកប្រកាសទំនាយនោះប្រាប់លោកគឺស្រួលធ្វើ តើលោកមិនចង់សាកធ្វើតាមទេឬ?›។ ណាម៉ានស្ដាប់តាមសម្ដីរបស់អ្នកបម្រើ។ គាត់បានចុះទៅមុជទឹកក្នុងទន្លេយ៉ូដាន់អស់៧ដង។ នៅលើកទី៧ គាត់បានជាពីជំងឺ។ គាត់សប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ ហើយត្រឡប់ទៅអរគុណអេលីសេវិញ។ ណាម៉ាននិយាយថា៖ ‹ឥឡូវខ្ញុំដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាព្រះពិត›។ តើអ្នកគិតថាក្មេងស្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ពេលឃើញណាម៉ានត្រឡប់មកវិញទាំងជាសះស្បើយ?
«លោកបានធ្វើឲ្យពាក្យសរសើរចេញពីមាត់កូនក្មេងនិងទារក»។—ម៉ាថាយ ២១:១៦