En daut Launt Sierien wia eene kjliene israelitische Mejal. Dee wia wiet auf von tus, wiels de sierische Soldoten hauden dee von äare Famielje wajchjenomen. Nu must dee fa eene Fru schaufen, waut met Naaman befriet wia, eenen Väaschten von de Soldoten. De kjliene Mejal läwd mank Menschen, waut nich Jehova aunbäden deeden – see deed oba.

Naaman haud eene schlemme Hutkrankheit un haud dän tietäwa Weedoag. De kjliene Mejal wull dän jieren halpen. See säd to Naaman siene Fru: “Ekj kjan wäm, waut dienen Maun halpen kaun. En Israel es een Profeet von Jehova. Dee heet Elisa un dee kaun dienen Maun heelen.”

Naaman siene Fru vetald äaren Maun daut, waut de kjliene Mejal jesajcht haud. Naaman wia reed, aules to doonen, daut hee jesunt wort, un doawäajen reisd hee no Elisa sien Hus en Israel. Naaman docht, Elisa wudd am noch besonda oppnämen – hee wia je huach  aunjestalt. Oba Elisa räd nich mol met dän. Hee schekjt sienen Deena, daut dee Naaman sull gonen bejreessen. Dee sull sajen: “Go un wausch die säwen Mol en dän Jordan-Riefa. Dan woascht du jesunt woaren.”

Dit haud Naaman sikj nich jedocht. Dee säd: “Ekj docht, de Profeet wudd sienen Gott aunroopen un mie derch een Wunda heelen. Enne Städ daut schekjt dee mie hia en Israel no eenen Riefa. Bie ons en Sierien sent väl bätre Riefasch. Wuarom kunn ekj nich doahan gonen?” Naaman wort doll un veleet von Elisa sien Hus.

Naaman siene Deena proowden, dän to beräden. Dee säden: “Wurscht du nich aules doonen fa diene Jesuntheit? Waut de Profeet velangt, es soo leicht jedonen. Wuarom deist daut nich bloos?” Naaman leet sikj beräden. Hee reisd nom Jordan-Riefa un dukt sikj säwen Mol unja. Aus hee toom säwende Mol vom Wota väakjeem, wia hee gaunz jeheelt. Naaman wia sea dankboa un fua wada no Elisa. Hee bedankt sikj un säd: “Nu weet ekj, daut Jehova de woara Gott es.” Waut denkjst du, woo jinkj de kjliene israelitische Mejal daut, aus Naaman gaunz jesunt trigjkjeem?