Ang Israel pirmeng sulongon sa hari sa Sirya nga si Ben-hadad. Pero sa matag higayon nga mosulong sila, pasidan-an ni propetang Eliseo ang hari sa Israel maong makaikyas siya. Busa gustong kidnapon ni Ben-hadad si Eliseo. Nahibaloan niya nga tua sa siyudad sa Dotan si Eliseo, busa nagpadala siyag mga sundalo didto aron dakpon si Eliseo.

Gabii na nga miabot sa Dotan ang mga sundalo. Pagkabuntag, nakita sa sulugoon ni Eliseo nga napalibotan nag daghan kaayong sundalo ang siyudad. Nakuyawan siya ug misinggit: ‘Eliseo, unsay atong himoon?’ Giingnan siya ni Eliseo: ‘Mas daghan ang kauban nato kay sa kauban nila.’ Dihadiha, gipakita ni Jehova sa sulugoon ni Eliseo nga daghan kaayog kabayo ug nagkalayong mga karwahe ang kabukiran palibot sa siyudad.

Dihang dakpon na unta sa mga sundalo si Eliseo, miampo siya: ‘Jehova, palihog himoa silang buta.’ Dihadiha, ang mga sundalo wala na mahibalo kon asa sila bisag makakita ra sila. Si Eliseo miingon sa  mga sundalo: ‘Nasaag mo. Tana, dad-on ta mo sa tawo nga inyong gipangita.’ Gidala sila ni Eliseo sa Samaria, diin nagpuyo ang hari sa Israel.

Ulahi nang nahibaloan sa mga sundalo kon asa sila. Gipangutana sa hari sa Israel si Eliseo: ‘Patyon ba nako sila?’ Higayon na unta to nga makabalos si Eliseo sa mga tawo nga gustong mokidnap niya. Pero iya ba tong gihimo? Wala. Si Eliseo miingon: ‘Ayaw sila patya. Pakan-a sila ug dayon papaulia.’ Busa nag-andam ug daghang pagkaon ang hari para nila ug dayon gipapauli sila.