Ο βασιλιάς της Συρίας, ο Βεν-αδάδ, συνέχισε να επιτίθεται στον Ισραήλ. Αλλά κάθε φορά ο προφήτης Ελισαιέ προειδοποιούσε τον βασιλιά του Ισραήλ, και έτσι κατάφερνε να γλιτώνει. Γι’ αυτό, ο Βεν-αδάδ αποφάσισε να απαγάγει τον Ελισαιέ. Έμαθε ότι ο Ελισαιέ βρισκόταν στην πόλη Δωθάν και έστειλε τον συριακό στρατό εκεί για να τον πιάσουν.

Οι Σύριοι έφτασαν στη Δωθάν τη νύχτα. Το επόμενο πρωί, ο υπηρέτης του Ελισαιέ βγήκε έξω και είδε ότι η πόλη ήταν περικυκλωμένη από έναν μεγάλο στρατό. Τρομοκρατήθηκε και φώναξε: “Ελισαιέ, τι θα κάνουμε;” Ο Ελισαιέ τού είπε: “Είναι περισσότεροι μαζί μας παρά μαζί τους”. Εκείνη τη στιγμή, ο Ιεχωβά έκανε τον υπηρέτη του Ελισαιέ να δει ότι τα βουνά γύρω από την πόλη ήταν γεμάτα με άλογα και πολεμικά άρματα από φωτιά.

Όταν οι Σύριοι στρατιώτες προσπάθησαν να πιάσουν τον Ελισαιέ, εκείνος προσευχήθηκε: “Ιεχωβά, σε παρακαλώ, τύφλωσέ τους”. Ξαφνικά, αν και οι στρατιώτες μπορούσαν να δουν, δεν είχαν ιδέα πού βρίσκονταν. Ο Ελισαιέ τούς είπε: “Είστε σε λάθος πόλη.  Ακολουθήστε με, θα σας πάω στον άντρα που ψάχνετε”. Ακολούθησαν λοιπόν τον Ελισαιέ μέχρι τη Σαμάρεια, όπου ζούσε ο βασιλιάς του Ισραήλ.

Όταν οι Σύριοι κατάλαβαν πού βρίσκονταν, ήταν πολύ αργά. Ο βασιλιάς του Ισραήλ ρώτησε τον Ελισαιέ: “Να τους σκοτώσω;” Μήπως ο Ελισαιέ το είδε αυτό ως ευκαιρία για να πάρει εκδίκηση από τους ανθρώπους που είχαν προσπαθήσει να του κάνουν κακό; Όχι. Ο Ελισαιέ είπε: “Μην τους σκοτώσεις. Δώσε τους να φάνε και άφησέ τους να φύγουν”. Έτσι λοιπόν, ο βασιλιάς έκανε ένα τεράστιο συμπόσιο για αυτούς και μετά τους έστειλε σπίτι τους.