Ang hari sang Siria nga si Ben-hadad padayon nga nagasalakay sa Israel. Pero pirme masugiran ni manalagna Eliseo ang hari sang Israel parte sini, gani makapalagyo ang hari. Gani nagdesisyon si Ben-hadad nga bihagon si Eliseo. Nabal-an niya nga ara si Eliseo sa siudad sang Dotan, gani ginpakadto niya didto ang Sirianhon nga mga soldado para dakpon si Eliseo.

Gab-i sadto sang nagkadto ang mga Sirianhon sa Dotan. Pagkaaga, naggua ang alagad ni Eliseo kag nakita niya nga napalibutan ang siudad sang tama kadamo nga soldado. Kinulbaan gid sia kag nagsinggit: ‘Eliseo, ano ang himuon naton?’ Si Eliseo nagsiling sa iya: “Mas madamo ang aton mga kaupod sangsa mga kaupod nila.” Dayon, ginpakita ni Jehova sa alagad ni Eliseo ang kabukiran sa palibot nila nga madamo sing mga kabayo kag nagakalayo nga mga kangga sa inaway.

Sang nagapadulong na ang Sirianhon nga mga soldado para dakpon si Eliseo, nangamuyo sia: ‘Jehova, palihug bulaga sila.’ Bisan pa wala man gid sila matuod nga nabulag, wala sila kabalo  kon diin na sila. Gani ginsilingan sila ni Eliseo: ‘Sala nga siudad ang ginkadtuan ninyo. Magsunod kamo sa akon, kag idul-ong ko kamo sa tawo nga ginapangita ninyo.’ Ginsunod nila si Eliseo asta sa Samaria, diin nagaistar ang hari sang Israel.

Ulihi na ang tanan sang nahibaluan sang mga Sirianhon kon diin na sila. Ang hari sang Israel namangkot kay Eliseo: ‘Patyon ko bala sila?’ Balusan bala ni Eliseo ang mga tawo nga gusto magsakit sa iya? Indi. Si Eliseo nagsiling: ‘Indi sila pagpatya. Hatagi sila sing pagkaon, kag palakta sila.’ Gani naghanda ang hari sing madamo nga pagkaon para sa ila kag ginpapauli sila.