സിറി​യ​യി​ലെ രാജാ​വായ ബൻ-ഹദദ്‌ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ എപ്പോ​ഴും ആക്രമി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ എലീശ പ്രവാ​ചകൻ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വിന്‌ ഓരോ തവണയും മുന്നറി​യി​പ്പു കൊടു​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ രാജാവ്‌ രക്ഷപ്പെട്ടു. അക്കാര​ണ​ത്താൽ എലീശയെ തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​കാൻ ബൻ-ഹദദ്‌ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. എലീശ ദോഥാൻ പട്ടണത്തി​ലു​ണ്ടെന്നു കണ്ടുപി​ടിച്ച ബൻ-ഹദദ്‌ എലീശയെ പിടി​ക്കാൻ സിറിയൻ സൈന്യ​ത്തെ അയച്ചു.

സിറി​യ​ക്കാർ രാത്രി ദോഥാ​നി​ലേക്കു വന്നു. പിറ്റേന്നു രാവിലെ എലീശ​യു​ടെ ദാസൻ പുറത്ത്‌ ചെന്ന്‌ നോക്കി​യ​പ്പോൾ നഗരത്തെ ഒരു വലിയ സൈന്യം വളഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കണ്ടു. പേടി​ച്ചു​വി​റച്ച അയാൾ, ‘എലീശാ, നമ്മൾ ഇനി എന്തു ചെയ്യും’ എന്നു വിളി​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ചു. ‘അവരു​ടെ​കൂ​ടെ​യു​ള്ള​തി​നെ​ക്കാൾ അധികം പേർ നമ്മു​ടെ​കൂ​ടെ​യുണ്ട്‌’ എന്നായി​രു​ന്നു എലീശ​യു​ടെ മറുപടി. ആ നിമി​ഷം​തന്നെ, എലീശ​യു​ടെ ദാസൻ അത്ഭുത​ക​ര​മായ ആ കാഴ്‌ച കാണാൻ യഹോവ ഇടയാക്കി: നഗരത്തി​നു ചുറ്റു​മുള്ള മലകൾ നിറയെ അഗ്നി​പ്ര​ഭ​യുള്ള യുദ്ധര​ഥ​ങ്ങ​ളും കുതി​ര​ക​ളും!

എലീശയെ പിടി​ക്കാൻ സിറിയൻ പടയാ​ളി​കൾ നോക്കി​യ​പ്പോൾ എലീശ പ്രാർഥി​ച്ചു: ‘യഹോവേ, ഇവരെ അന്ധരാ​ക്കേ​ണമേ.’ അവരുടെ കാഴ്‌ച​ശക്തി നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ പടയാ​ളി​കൾക്ക്‌ തങ്ങൾ എവി​ടെ​യാ​ണെ​ന്നുള്ള ബോധം നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നു. എലീശ പടയാ​ളി​ക​ളോ​ടു പറഞ്ഞു: ‘നിങ്ങൾ വന്ന നഗരം തെറ്റി​പ്പോ​യി. എന്റെകൂ​ടെ വാ, നിങ്ങൾ  അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​യാ​ളു​ടെ അടു​ത്തേക്കു ഞാൻ നിങ്ങളെ കൊണ്ടു​പോ​കാം.’ എലീശ അവരെ ശമര്യ​യി​ലേക്കു നയിച്ചു. അവി​ടെ​യാണ്‌ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ രാജാവ്‌ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌.

തങ്ങൾ എവിടെ എത്തി എന്ന കാര്യം സിറി​യ​ക്കാർ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞത്‌ വളരെ വൈകി​യാണ്‌. ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ രാജാവ്‌ എലീശ​യോ​ടു ചോദി​ച്ചു: ‘ഞാൻ ഇവരെ കൊല്ലട്ടേ?’ കിട്ടിയ അവസരം മുത​ലെ​ടുത്ത്‌ എലീശ തന്നെ ഉപദ്ര​വി​ക്കാൻ ശ്രമിച്ച ആളുക​ളോ​ടു പകരം വീട്ടാൻ നോക്കി​യോ? ഇല്ല. എലീശ പറഞ്ഞു: ‘അവരെ കൊ​ല്ലേണ്ടാ. അവർക്കു ഭക്ഷണം കൊടു​ക്കുക. എന്നിട്ട്‌ അവർ മടങ്ങി​പ്പോ​കട്ടെ.’ അതു​കൊണ്ട്‌ രാജാവ്‌ അവർക്കു​വേണ്ടി വലി​യൊ​രു വിരുന്ന്‌ ഒരുക്കി. എന്നിട്ട്‌ അവരെ വീട്ടി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു.