Aram Kralı Ben-hadad, İsrail’e saldırmaya devam ediyordu. Fakat Elişa peygamber her seferinde İsrail kralını uyarıyor böylece kral kaçabiliyordu. Bunu öğrenen Ben-hadad Elişa’yı yakalamaya karar verdi. Elişa’nın Dotan şehrinde olduğunu haber alınca ordusunu oraya gönderdi.

Aram ordusu, gece Dotan’a geldi. Ertesi sabah Elişa’nın hizmetkârı dışarı çıktı ve büyük bir ordunun şehri kuşattığını gördü. Korku içinde “Elişa ne yapacağız?” diye bağırdı. Elişa şöyle cevap verdi: “Bizim yanımızda olanlar onların yanında olanlardan çok.” Yehova o anda hizmetkârın etrafındaki melek ordusunu görmesini sağladı. Şehrin çevresindeki bütün dağlar ateşten savaş arabalarıyla ve atlarla doluydu.

Aram ordusu Elişa’yı yakalamaya çalışınca Elişa şöyle dua etti: “Yehova lütfen onların gözlerini kör et.” Yehova o anda ilginç bir şey yaptı. Askerler hâlâ görebiliyordu ama nerede olduklarını anlayamıyorlardı. O zaman Elişa askerlere şöyle  dedi: “Yanlış şehre gelmişsiniz. Beni takip edin, sizi aradığınız adama götüreyim.” Askerler Elişa’yı takip ederek İsrail kralının yaşadığı Samiriye’ye kadar gittiler.

Askerler nerede olduklarını çok geç fark ettiler. İsrail kralı, Elişa’ya “Onları öldüreyim mi?” diye sordu. Elişa bu fırsatı kullanıp, ona zarar vermek isteyenlerden öç aldı mı? Hayır. Elişa şöyle dedi: “Onları öldürme. Yemek ver yesinler, sonra da gitsinler.” Bunun üzerine kral onlar için büyük bir ziyafet verdi ve askerler evlerine döndü.