Yehova Ərəmyanı Yəhuda xalqı üçün peyğəmbər seçir. O, Ərəmyaya deyir ki, gedib Onun sözünü xalqa çatdırsın və pis əməllərindən dönmələri üçün onları xəbərdar etsin. Ərəmya Yehovaya deyir: «Yehova, axı mən hələ cavanam. Xalqla necə danışacağımı bilmirəm». Yehova ona deyir: «Qorxma! Nə deyəcəyini sənə bildirəcəyəm. Sənə kömək edəcəyəm».

Yehova Ərəmyaya deyir ki, xalqın ağsaqqallarını bir yerə yığsın və onlara saxsı qab göstərib desin: «Yerusəlim bu saxsı qab kimi qırılacaq». Ərəmya Yehovanın dediklərini edir, ancaq ağsaqqallar çox qəzəblənirlər. Fəşhur adlı kahin onu döyüb, taxta kündəyə salır. Ərəmya bütün gecəni tərpənə bilmir. Səhəri gün Fəşhur Ərəmyanı azad edir. Ərəmya öz-özünə deyir: «Dözümüm qalmadı. Mən bir də Yehovanın sözünü çatdırmayacağam». Görəsən o, doğrudan da, təslim olur? Xeyr. Ərəmya bir az düşünəndən sonra belə deyir: «Yehovanın sözləri içimdə yanan od oldu. Təbliğ etməkdən əl çəkə bilmərəm». Ərəmya xalqı xəbərdar etməyə davam edir.

İllər ötür, Yəhudada yeni padşah taxta çıxır. Kahinlər və yalançı peyğəmbərlər Ərəmyanın çatdırdığı xəbərə qəzəblənirlər. Onlar başçılara deyirlər: «Bu adam ölümə layiqdir». Ərəmya isə cavab verir: «Əgər məni öldürsəniz, günahsız qan tökmüş olacaqsınız. Mən Yehovanın sözünü çatdırıram, özümün yox». Bunu eşidən əmirlər deyir: «Bu adam ölümə layiq deyil».

 Ərəmya təbliğ etməkdən əl çəkmir. Bunu görən başçılar çox əsəbiləşirlər. Onlar padşahdan Ərəmyanı öldürtməyi xahiş edirlər. Padşah onlara ixtiyar verir ki, Ərəmyaya nə istəyirlər etsinlər. Başçılar Ərəmyanı öldürmək məqsədi ilə tutub palçıqlı quyuya atırlar. Ərəmya palçığa batmağa başlayır.

Sonra saray məmuru Əbədməlik padşaha deyir: «Başçılar Ərəmyanı quyuya atıblar. Əgər onu çıxarmasaq, orada öləcək». Padşah Əbədməlikə əmr edir ki, özü ilə 30 nəfər götürüb Ərəmyanı quyudan çıxarsın. Gördüyümüz kimi, Ərəmya heç nəyə baxmayaraq təbliğ edirdi. Səncə, biz də, Ərəmya kimi, olmalı deyilik?