Ko waanë tiempë nyajxy mä nety ja rey Nabucodonosor të wyingumäˈäy, ta ojts tniˈanaˈamë ets yˈoyët tuˈugë mëj awinax diˈib oorë. Ta ojts tpëjtaˈaky mä tuˈugë ajoy diˈib yajpatp Dura ets dyajtuˈukmujktääy ja jäˈäy diˈib jëjpˈam ijttëp, extëmë Sadrac, Mesac etsë Abednego. Ta ja rey ojts tniˈanaˈamë: “Ko xymyëdowdët yajtukxuˈuxyë trompetë, arpë etsë wiinkpë xuxn, ta xynyiwindäˈäktëdë tyäˈädë awinax. Ja diˈib kyaj duˈun ttuny, ta yajkujëduwët mä ornë diˈib të jyantsy ambëky”. Wiˈix mˈokwinmay, ¿ojtsëdaa ja nidëgëëkpë yaˈayˈënäˈk tniwindäˈäktë ja awinax? ¿O yëˈëyëdaa yˈawdäjttë Jyobaa?

Ta ja rey ojts tniˈanaˈamë ets tyëkëdët xuxpë. Ta niˈamukë ja jäˈäy tniwindaktë ja awinax ets tˈawdäjttë. Per ja Sadrac, Mesac etsë Abednego kyaj tˈawdäjttë. Ta näägë jäˈäy tpëjktë kuentë ets tˈanmääytyë ja rey: “Tadë nidëgëëkpë israelitëty kyaj jam tˈawdattë ja awinax diˈib të xyyajkojy”. Ta Nabucodonosor ojts tnigaxëdë ets tˈanmääytyë: “Tyam jatëgokë tiempë nˈakmoˈoyäˈändë parë xyˈawdattëdë awinax, per pën kyaj duˈun xytyundë, ta myajpëjtäˈäktët mä ornë diˈib të jyantsy ambëky. Ni diˈibë dios mbäät mgayajtsoˈogëdë ngëˈëjotyëts”. Ta tyäˈädë yaˈayˈënäˈk yˈatsoowdë: “Kyaj tyim tsokyëty xymyoˈoytyëdëts jatëgokë tiempë. Diˈibëts nDiosˈäjttëp mbäädëts xyyajtsoˈoktë, per oyëts xykyayajtsoˈoktët, kyajts nˈawdatäˈändë tadë mˈawinax”.

Ta Nabucodonosor jyantsy jyotˈambëjky, ets tˈanmääy ja tyuumbëty: “¡Ak yaˈˈambëktë ornë ja jëxtujkˈok!”. Ta net tˈanmääy ja syoldäädëtëjk: “Këwëën tekywyëëndë ets kujëduwëdë jap”. Të nety ja ornë  jyantsy ambëky, pääty axtë oˈktë ja soldäädëtëjk ko tmëwingoondë. Ta ja nidëgëëkpë yaˈayˈënäˈk ojts kyäˈädë jëënoty. Ko ja Nabucodonosor kyuˈijxë ornoty, ta tˈijxy ko nimäjtaxk japë jäˈäy nyax tyëkëdë, kyaj nyekynyidëgëëgëty. Ta jyantsy nyayˈatsëˈkë ets dyajtëëy ja tyuumbëtëjk: “¿Ti kyaj nidëgëëgë yetyëjk të yajpëjtaˈaky jëënoty? Nimäjtaxkëts jap nˈixy ets ¡niduˈuk duˈun kyëxëˈëky extëm tuˈugë anklës!”.

Nabucodonosor, ta niˈigyë tmëwingoony ja ornë ets yaxkeky: “¡Pëtsëmdë, tyuumbëtëjkë Dios diˈib ijtp mëj!”. Niˈamukë ja jäˈäy duˈunyë ojts wyëˈëmëdë ko tˈijxtë ja Sadrac, Mesac etsë Abednego yˈëxˈyoˈoybyëtsëëmdë jëënoty ets ko niwiˈix të kyajattë. Nimää nety të kyatoytyë, ni yëˈë nyiniˈkx, kyuwääy ets ni wyit, ets ni jeˈeyë nety kyajëënjokxuuktë.

Nabucodonosor, ta jyënany: “¡Mëjë tadë Dios diˈib yˈawdäjttëbë Sadrac, Mesac etsë Abednego! Diˈib të tyuknigaxëdë yˈanklës ets të yajtsoˈogëdë. Kyaj jyaˈˈatyë Dios extëm diˈib yëˈëjëty yˈawdäjttëp”.

Tyäˈädë nidëgëëkpë yaˈayˈënäˈk, të netyë wyinmäˈäny tpëjtäˈäktë ko tmëmëdowäˈändë Jyobaa, oy ti tyim tun tyim jatëdët. ¿Mmëmëdowaampy nanduˈunë Jyobaa extëm yëˈëjëty?