Элээн үе эрткенде, Навуходоносор дыка улуг алдын көжээ кылып алган. Хаан ону Деираның оргулаажынга тургускаш, ынаар эң алдарлыг улусту кыйгыртып алган. Оларның аразынга Седрах, Мисах, Авденаго база турган. Навуходоносор: «Эдиски, чадаган, кеңгирге ойнап эгелээрге, шупту улус көжээге мөгеер ужурлуг! Мөгейбес кижини чалын-оттуг суугуже киир октаптар» деп чарлык үндүрген. Үш еврей канчалган: көжээге мөгейген бе азы Иеговага шынчы арткан бе?

Хөгжүмнү ойнаар кылдыр, хаан айыткан. Шупту улус дис кырынга олуруп, көжээге мөгейип эгелээн, а Седрах, Мисах, Авденаго туруп алгаш турган. Чамдык улус ону эскерип кааш, хаанга дамчыткан: «Бо үш еврей оол көжээңге мөгейбеди». Навуходоносор оларны кыйгыртып алгаш: «Силерге сөөлгү арга берип тур мен. Көжээге мөгейбес болзуңарза, чалын-оттуг суугуже киир октаттырар силер. Ынчан силерни кандыг-даа бурган камгалап шыдавас» — дээн. Олар аңаа: «Бис аңаа мөгейбес бис, Бурганывыс бисти камгалап шыдаар. Камгалавас-даа болза, о хаан, көжээге мөгейбес бис» — деп харыылаан.

Хаан аажок килеңнеп, чалчаларынга: «Суугуну чеди катап күштүг кылдыр одаптыңар!» — деп дужааган. Оон ол дайынчыларынга: «Ол үш еврей оолду шарааш, суугуже октаптыңар!» —  дээн. Дайынчылар үш оолду суугуже октап чыткаш, ооң чалынындан өлүп калган. Соонда Навуходоносор суугуну көөрге, олар өлбээн, от иштинде кылаштажып турар болган. Олар үш эвес, а дөрт болган. Хаан корткаш, чалчаларынга мынча дээн: «Суугуже үш кижи октаптывыс, ам олар дөрт апарган! Оларның бирээзи ангелге дөмей чүве-дир!»

Навуходоносор суугуже чеде бергеш: «Өндүр улуг Бурганның бараалгакчылары, бээр келиңер!» — деп кыйгырган. Ынчан Седрах, Мисах, Авденаго суугудан бүдүн-бүрүн үнүп кээрге, улус кайгай берген. Оларның чүзү-даа өрттенмээн, безин идик-хеви ышсыг болбаан.

Навуходоносор ыыткыр чугаалаан: «Седрах, Мисах, Авденагонуң Бурганы өндүр улуг-дур! Ол ангелин чоргузупкаш, оларны камгалап алган. Чаңгыс-даа бурган оларның Бурганынга деңнешпес».

Чүү-даа болу бээр болза, ол үш еврей ышкаш, Бурганга шынчы артар сен бе?