Usa ka gabii niana, gikuyawan si Nabucodonosor sa iyang damgo. Iyang gipatawag ang maalamong mga tawo aron mahibaloan ang kahulogan niini. Pero walay makapatin-aw sa iyang damgo. Sa ulahi, nakig-estorya ang hari kang Daniel.

Si Nabucodonosor miingon kang Daniel: ‘Nagdamgo kog kahoy nga taas kaayo, abot sa langit. Tungod sa kataas, makita ni bisag asa. Kini dunay nindot nga mga dahon ug daghag bunga. Ang mga hayop magpasilong dinhi, ug ang mga langgam maghimog salag sa mga sanga niini. Dayon dunay anghel nga nanaog gikan sa langit ug misinggit: “Putla ang kahoy ug mga sanga niini. Pero ibilin ang tuod apil ang gamot, ug bugkosi kinig puthaw ug tumbaga. Kini nga kahoy, nga dunay kasingkasing sa tawo, ilisig kasingkasing sa hayop. Dayon palabya ang pito ka panahon. Mahibaloan sa tanang tawo nga ang Diyos maoy Magmamando, ug iyang ihatag ang gingharian kang bisan kinsa nga iyang gusto.”’

Gisulti ni Jehova kang Daniel ang kahulogan sa damgo. Pagkahibalo ni Daniel sa kahulogan, nahadlok siya. Miingon siya: ‘Mahal nga hari, maayo untag bahin sa imong mga kaaway ang damgo. Pero bahin ni nimo. Ikaw ang dakong kahoy nga giputol. Dili na ka maghari sa imong gingharian, ug maparehas ka sa hayop nga mokaog sagbot. Pero miingon ang anghel nga ibilin ang tuod sa kahoy apil ang gamot, busa maghari ra ka pag-usab.’

Paglabay ug usa ka tuig, nagpasopaso si Nabucodonosor sa atop sa iyang palasyo samtang nagtan-aw sa kanindot sa Babilonya. Miingon siya: ‘Nindota sa siyudad nga akong gitukod oy. Gamhanan god ko!’ Samtang nagsulti pa siya, naay tingog gikan sa langit nga nag-ingon: ‘Nabucodonosor! Dili na ka maghari sa imong gingharian.’

Dihadiha, nabuang si Nabucodonosor ug mora na siyag hayop. Imbes magpuyo sa palasyo, didto na siya sa lasang uban sa mga hayop. Ang buhok ni Nabucodonosor mitaas nga morag mga balhibo sa agila, ug ang iyang mga kuko mora nag kuko sa langgam.

 Human sa pito ka tuig, naulian si Nabucodonosor ug si Jehova naghimo niya nga hari sa Babilonya. Dayon si Nabucodonosor miingon: ‘Dayegon nako si Jehova, ang Hari sa mga langit. Karon nahibalo na ko nga Magmamando si Jehova. Iyang badlongon ang mga hambogiro, ug ihatag niya ang gingharian kang bisan kinsa nga iyang gusto.’