တစ်​ညမှာ နေဗုခဒ်နေဇာ​ဟာ သိပ်ကြောက်​စရာ​ကောင်းတဲ့ အိပ်မက်​တစ်ခု မက်​တ​ယ်။ အိပ်မက်​အဓိပ္ပာယ်​ကို သိချင်​လို့ ပညာရှိ​တွေကို ခေါ်​လိုက်​ပေ​မဲ့ တစ်ယောက်​မှ မရှင်းပြ​နိုင်​ဘူး။ နောက်ဆုံး​တော့ မင်းကြီး​က ဒံယေလ​ကို ခေါ်​လိုက်တယ်။

ဒံယေလ​ကို နေဗုခဒ်နေဇာ​က ‘ငါ့​အိပ်မက်​ထဲမှာ သစ်ပင်​ကြီး​တစ်ပင် မြင်​တ​ယ်။ အပင် ကြီးကြီး​လာ​တာ မိုး​တောင်​ထိ​တ​ယ်။ ဘယ်​နေရာ​က​ပဲ ကြည့်​ကြည့် အဲဒီ​အပင်​ကို မြင်ရ​တ​ယ်။ အရွက်​တွေဝေ​ဆာ​ပြီး အသီး​တွေ​သီး​နေတယ်။ သစ်ပင်​ကြီး​အရိပ်အောက်​မှာ တိရစ္ဆာန်တွေ ခိုနေကြတယ်။ ငှက်​တွေ​က အကိုင်းအခက်​တွေမှာ အသိုက်​ဆောက်​နေကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်းကင်တမန်​တစ်ပါး ကောင်းကင်​က​နေ ဆင်း​လာပြီး ဒီလို​ကြွေးကြော်​တ​ယ်– “သစ်ပင်​ကို ခုတ်လှဲ​ပြီး ဖျက်ဆီး​ပစ်လိုက်။ မြေ​မှာ​အမြစ်စွဲ​နေတဲ့ သစ်ငုတ်​ကိုတော့ သံကြိုး၊ ကြေးနီ​ကြိုး​နဲ့ ပတ်ချည်​ပြီး ချန်​ထားခဲ့​ပါ။ လူ​စိတ်​ပျောက်​ပြီး တိရစ္ဆာန်​စိတ် ဝင်​ပါစေ။ ဒီလိုနဲ့ ခုနစ်ကာလ ကုန်လွန်​သွား​ပါစေ။ ဘုရားသခင်​ဟာ လူ့​နိုင်ငံ​တွေရဲ့ အုပ်စိုးရှင်​ဖြစ်ပြီး နိုင်ငံ​ကို သူပေးချင်တဲ့သူကို ပေးနိုင်​မှန်း လူသားတွေ သိ​စေဖို့ ဖြစ်တယ်။”’

ယေဟောဝါက ဒံယေလ​ကို အိပ်မက်​အဓိပ္ပာယ် ဖော်ပြတယ်။ အိပ်မက်​ကို ဒံယေလ သဘောပေါက်​တဲ့အခါ သူ​ထိတ်လန့်​သွားတယ်။ ဒါနဲ့ သူက ‘အို​အရှင်မင်းကြီး၊ ဒီ​အိပ်မက်​ဟာ မင်းကြီး​ရဲ့ ရန်သူ​တွေနဲ့ပဲ သက်ဆိုင်​ရင် ကောင်း​မှာ။ ဒါပေမဲ့ မင်းကြီး​အကြောင်း ဖြစ်နေ​တ​ယ်။ အဲဒီ​ခုတ်လှဲ​ခံရတဲ့ သစ်ပင်​ဟာ အရှင်မင်းကြီး​ပါပဲ။ နိုင်ငံ​ကို မင်းကြီး ဆုံးရှုံး​ရမယ်။ သားရဲ​လို မြက်ကို စား​ရ​လိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်းကင်တမန်​က မြေ​မှာ​အမြစ်စွဲ​နေတဲ့ သစ်ငုတ်​ကိုတော့ ချန်​ထားခဲ့​ပါ​လို့ ပြောတဲ့​အတွက် မင်းကြီး​က ဘုရင်​ပြန်​ဖြစ်​မှာပါ’ လို့ ရှင်းပြ​တ​ယ်။

တစ်နှစ်​ကြာ​တော့ နေဗုခဒ်နေဇာ​ဟာ နန်းတော် အမိုး​ပြား ပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်​ရင်း ‘ဒီမြို့ဟာ ငါ​တည်ဆောက်​တဲ့ မြို့ကြီး​ပဲ။ ငါ့​ဘုန်းတန်ခိုး ထင်ရှား​နေ​ပါ​လား’ လို့ပြောတယ်။ ဒီလိုပြော​နေတုန်းမှာ​ပဲ ကောင်းကင်​က အသံ​ပေါ်လာ​ပြီး ‘နေဗုခဒ်နေဇာ၊ အခု နိုင်ငံ​ကို မင်းဆီကနေ ရုပ်သိမ်း​လိုက်​ပြီ’ တဲ့။

အဲဒီအချိန်​မှာပဲ နေဗုခဒ်နေဇာ​ဟာ လူ​စိတ်​ပျောက်​ပြီး သားရဲ​စိတ် ဝင်​လာတယ်။ ဒါနဲ့ နန်းတော်​က​နေ ထွက်​ရပြီး လယ်တော​က သားရဲ​တွေနဲ့ အတူနေ​ရတယ်။ နေဗုခဒ်နေဇာ​ရဲ့ ဆံပင်ဟာ လင်းယုန်​ငှက်​ရဲ့ အတောင်​တွေလို ရှည်​လာတယ်။ လက်သည်း​ခြေသည်း​တွေလည်း ငှက်​ခြေသည်း​တွေလို ရှည်​လာတယ်။

 ဒီလိုနဲ့ ခုနစ်နှစ် ကုန်လွန်​သွား​တော့ နေဗုခဒ်နေဇာ​ဟာ စိတ်​ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်လာတယ်။ ယေဟောဝါက သူ့ကို ဗာဗုလုန်ဘုရင် ပြန်​ဖြစ်စေတယ်။ ဒီတော့​မှ နေဗုခဒ်နေဇာ​က ‘ကောင်းကင်​အုပ်စိုးရှင် ဘုရင်မင်းမြတ် ယေဟောဝါကို ချီးမွမ်းဂုဏ်တင်​ပါတယ်။ ဒီ​ဘုရား​ဟာ မာနကြီး​သူတွေကို နှိမ့်ချ​နိုင်တယ်။ အလိုတော်နဲ့တွေ့သူကို နိုင်ငံ​အပ်နှင်း​နိုင်တယ်’ လို့​ဝန်ခံ​တ​ယ်။