មេរៀនទី៦៣
អក្សរលេចនៅលើជញ្ជាំង
ក្រោយមក បេលសាសារបានទៅជាស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន។ នៅយប់មួយ គាត់បានធ្វើពិធីជប់លៀង ដោយមានមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ចំនួន១.០០០នាក់មកចូលរួម។ គាត់បញ្ជាពួកអ្នកបម្រើឲ្យយកពែងមាស ដែលនេប៊ូក្នេសាបានរឹបអូសពីវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ រួចមក បេលសាសារនិងភ្ញៀវរបស់គាត់បានយកពែងនោះមកចាក់ស្រាផឹក ហើយសរសើរតម្កើងព្រះរបស់ខ្លួន។ រំពេចនោះ ស្រាប់តែមានដៃមួយដូចជាដៃមនុស្សលេចមកសរសេរអក្សរ ដែលមិនអាចយល់បាននៅលើជញ្ជាំងនៃសាលពិធីជប់លៀង។
បេលសាសារភ័យស្លន់ស្លោ ហើយក៏ហៅគ្រូវេទមន្តឲ្យមក រួចសន្យាថា៖ ‹បើអ្នកណាអាចបកស្រាយអត្ថន័យអក្សរនៅលើជញ្ជាំងបាន ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកនោះមានអំណាចទី៣ក្នុងស្រុកបាប៊ីឡូន›។ ពួកគេខំព្យាយាម តែគ្មានអ្នកណាអាចបកស្រាយបានទេ។ ពេលនោះមហាក្សត្រីចូលមក ហើយប្រាប់ថា៖ ‹មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះដានីយ៉ែល ធ្លាប់បកស្រាយសុបិនផ្សេងៗជូននេប៊ូក្នេសា។ គាត់អាចបកស្រាយអក្សរទាំងនេះជូនលោកបាន›។
ដានីយ៉ែលបានចូលមកជួបស្ដេចបេលសាសារ។ ស្ដេចនិយាយទៅគាត់ថា៖ ‹បើអ្នកអាចអានអក្សរទាំងនេះ ហើយបកស្រាយអត្ថន័យបាន ខ្ញុំនឹងឲ្យខ្សែកមាសដល់អ្នក ព្រមទាំងឲ្យអ្នកមានអំណាចទី៣ក្នុងស្រុកបាប៊ីឡូន›។ ដានីយ៉ែលឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំមិនត្រូវការអំណោយទាំងនោះទេ។ ខ្ញុំនឹងជម្រាបលោកអំពីអត្ថន័យនៃអក្សរទាំងនេះ។ ឪពុករបស់លោកគឺនេប៊ូក្នេសាមានអំណួតណាស់ ហេតុនេះព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ទាបគាត់។ លោកបានជ្រាបរឿងទាំងអស់នោះហើយ ប៉ុន្តែលោកនៅតែមិនគោរពព្រះយេហូវ៉ា ដោយពិសាស្រាពីពែងមាសដែលមកពីវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ ព្រះបានសរសេរអក្សរទាំងនេះថា មេនេ មេនេ ទេកិល និងប៉ាស៊ីន ដែលមានន័យថា ពួកមេឌីនិងពួកពើស៊ីនឹងវាយយកស្រុកបាប៊ីឡូន ហើយលោកនឹងមិនបានធ្វើជាស្ដេចទៀតទេ›។
ក្រុងបាប៊ីឡូនរឹងមាំណាស់ ហាក់ដូចជាគ្មានអ្នកណាអាចវាយយកបានឡើយ។ បន្ទាយក្រុងព័ទ្ធជុំវិញដោយកំពែងក្រាស់និងទន្លេជ្រៅ។ ប៉ុន្តែនៅយប់នោះ ពួកមេឌីនិងពួកពើស៊ីបានលើកគ្នាមកវាយលុកក្រុងបាប៊ីឡូន។ ស៊ីរូសជាស្ដេចស្រុកពើស៊ីបានបង្វែរទឹកទន្លេចេញ ដើម្បីឲ្យកងទ័ពរបស់គាត់អាចឆ្លងឡើងទៅទ្វារកំពែងក្រុង។ ពេលពួកគេទៅដល់ ពួកគេឃើញទ្វារក្រុងបើកចំហចោល! កងទ័ពស៊ីរូសក៏សម្រុកចូលក្រុងនោះ ហើយសម្លាប់ស្ដេចបេលសាសារ។ បន្ទាប់មក ស៊ីរូសបានឡើងគ្រប់គ្រងស្រុកបាប៊ីឡូន។
ប្រហែលមួយឆ្នាំក្រោយមក ស៊ីរូសប្រកាសថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ខ្ញុំ ឲ្យសង់វិហាររបស់លោកឡើងវិញនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ អ្នកណាដែលជារាស្ត្ររបស់លោកចង់ទៅជួយសង់វិហារ អាចទៅបាន›។ ដូច្នេះ ៧០ឆ្នាំក្រោយពីក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវបំផ្លាញ ជនជាតិយូដាជាច្រើនបានត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ដូចអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យា។ ស៊ីរូសបានបញ្ជាគេឲ្យដឹកពែងមាស ពែងប្រាក់ និងរបស់របរផ្សេងទៀតដែលនេប៊ូក្នេសាបានយកពីវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ។ តើអ្នកអាចឃើញអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើស៊ីរូសឲ្យជួយរាស្ត្ររបស់លោកឬទេ?
«នាងបានរលំហើយ! បាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លាបានរលំហើយ ក្រុងនោះបានក្លាយទៅជាលំនៅរបស់ពួកវិញ្ញាណកំណាច»។—ការបើកបង្ហាញ ១៨:២
