နောက်ပိုင်းမှာ ဗေလရှာဇာ​ဟာ ဗာဗုလုန်ဘုရင် ဖြစ်လာတယ်။ တစ်ည​ကျတော့ မင်းအရာရှိ တစ်ထောင်​ကို ဖိတ်ခေါ်​ပြီး စားသောက်ပွဲကြီး ကျင်းပ​တ​ယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ ဗိမာန်တော်​ထဲက နေဗုခဒ်နေဇာ သိမ်းပိုက်​ခဲ့တဲ့ ရွှေခွက်ဖလား​တွေ ထုတ်​လာဖို့ ကျေးကျွန်​တွေကို အမိန့်​ပေးတယ်။ ဗေလရှာဇာ​နဲ့ သူ့ဧည့်သည်​တွေဟာ အဲဒီ​ခွက်​တွေနဲ့ သောက်​စား​ပြီး သူတို့ ဘုရားတွေ​ကို ချီးမွမ်း​နေတုန်း လူ့​လက်တစ်ဖက် ရုတ်တရက်​ပေါ်လာပြီး စားသောက်ခန်း​ထဲက နံရံ​ပေါ်မှာ နားမလည်​တဲ့ စကားလုံးတွေ ရေး​နေ​တော့​တ​ယ်။

ဗေလရှာဇာ​ဟာ အတော်လေး ထိတ်လန့်​သွားပြီး နက္ခတ်ဗေဒင်​ဆရာ​တွေကို ဆင့်ခေါ်​စေတယ်။ ပြီးတော့ ‘ဒီ​စာ​ကိုဖတ်​ပြီး အဓိပ္ပာယ် ပြောပြ​နိုင်​သူ​ကို ဗာဗုလုန်​မှာ တတိယ​အကြီးဆုံး ပုဂ္ဂိုလ်​ဖြစ်စေ​မယ်’ လို့ ကတိ​ပေးတယ်။ သူတို့ ကြိုးစားကြ​ပေ​မဲ့ ဘယ်သူမှ အဓိပ္ပာယ် မ​ပြောပြ​နိုင်​ဘူး။ ဒီ​အခါ မိဖုရား ဝင်​လာပြီး ‘နေဗုခဒ်နေဇာ​လက်ထက်​မှာ နက်နဲ​တာ​ကို ဖြေရှင်း​ပေးခဲ့တဲ့ ဒံယေလ​ဆိုတဲ့​လူ​ရှိတယ်။ ဒီစာတွေရဲ့ အဓိပ္ပာယ်​ကို သူ​ပြောပြ​နိုင်​ပါလိမ့်မယ်’ လို့ အကြံပေး​တ​ယ်။

ဒါနဲ့ ဒံယေလ​က ဘုရင့်​ရှေ့ ရောက်လာတယ်။ ဗေလရှာဇာ​က ‘အခု၊ ဒီ​စာ​ကိုဖတ်​ပြီး အဓိပ္ပာယ် ရှင်းပြ​နိုင်မယ်​ဆိုရင် မင်း​ကို ရွှေ​လည်ဆွဲ ဆွဲ​ပေးမယ်။ ဗာဗုလုန်​မှာ တတိယ​အကြီးဆုံး ပုဂ္ဂိုလ်​ဖြစ်စေ​မယ်’ လို့ ပြောတယ်။ ဒံယေလ​က ‘မင်းကြီး​ရဲ့ ဆုလက်ဆောင်​တွေကို မလိုချင်​ပါဘူး။ ဒီ​စကား​ရဲ့ အဓိပ္ပာယ်​ကို ပြောပြ​ပါ့​မယ်။ မင်းကြီး​ရဲ့​ခမည်းတော် နေဗုခဒ်နေဇာ​ဟာ မာနကြီး​တ​ယ်။ ဒါကြောင့် ယေဟောဝါက သူ့ကို နှိမ့်ချ​ခဲ့တယ်။ သူ့အဖြစ်အပျက်​အားလုံးကို မင်းကြီး သိလျ​က်​နဲ့ ယေဟောဝါကို မလေးစား​ဘဲ ကိုယ်တော့်​ဗိမာန်တော်​ထဲက ရွှေ​ခွက်ဖလား​တွေနဲ့ စပျစ်ဝိုင် သောက်​ကြ​တ​ယ်။ ဒါကြောင့် ဒီ​စကား​တွေကို ဘုရား​ရေး​တာ– မေနေ၊ မေနေ၊ တေကလ၊ ဖေရက် တဲ့။ အဓိပ္ပာယ်​က​တော့ မီးဒီးယား​နဲ့ ပါးရှား​လူတွေဟာ ဗာဗုလုန်​ကို အနိုင်ယူ သိမ်းပိုက်​မယ်။ မင်းကြီး​ရဲ့​နန်းသက်​ကိုလည်း အဆုံးသတ်​လိုက်​ပြီ။’

ဗာဗုလုန်​ကို ဘယ်သူမှ အနိုင်ယူ​နိုင်မယ့်​ပုံ မ​ပေါ်​ဘူး။ ဒီမြို့ကို နံရံအထူကြီးတွေ၊ တကယ်​နက်​တဲ့ ကျုံး​ကြီး​နဲ့ ကာကွယ်​ထားတာ။  ဒါပေမဲ့ အဲဒီ​ညမှာ မီးဒီးယား​နဲ့ ပါးရှား​လူတွေ မြို့ထဲ​ဝင်​ပြီး တိုက်ခိုက်​နိုင်ခဲ့တယ်။ ပါးရှား​ဘုရင် ဆိုင်းရပ်​က မြစ်ရေ​ကို လမ်းလွှဲ​လိုက်တယ်။ ဒီလို​နည်းနဲ့ သူ့​စစ်သားတွေ​က မြို့​ဂိတ်တံခါး​တွေ​အထိ ချီတက်​လာနိုင်တယ်။ ရောက်လာတဲ့​အခါ တံခါး​တွေ ပွင့်​နေတာကို တွေ့​ပါ​လေ​ရော။ ဒါနဲ့ စစ်သားတွေ​က မြို့ထဲ ချက်ချင်း​ဝင်​တိုက်​တဲ့အခါ စစ်နိုင်​တာပေါ့။ ဘုရင်​ကိုလည်း သတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အဲဒီနောက် ဆိုင်းရပ်​ဟာ ဗာဗုလုန်ဘုရင် ဖြစ်လာတယ်။

တစ်နှစ်​အတွင်းမှာပဲ၊ ဆိုင်းရပ်​က ‘ဂျေရုဆလင်​မြို့မှာ အိမ်တော်​တည်ဆောက်​ပါ​လို့ ယေဟောဝါ​ဘုရားက ငါ့ကို တာဝန်ပေး​လိုက်​ပြီ။ ပြန်သွား​ချင်တဲ့​သူ ဘယ်သူ​မဆို သွားခွင့်ရှိတယ်’ လို့ ပြောတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ယေဟောဝါ ကတိပေး​ခဲ့တဲ့​အတိုင်း​ပဲ ဂျေရုဆလင်မြို့ ပျက်စီး​ပြီး အနှစ် ၇၀ ကြာ​တဲ့အခါ ဂျူး​တော်တော်​များများ ပြန်သွား​နိုင်ကြ​တ​ယ်။ သူတို့နဲ့အတူ ဗိမာန်တော်​ထဲက နေဗုခဒ်နေဇာ သိမ်းပိုက်​ခဲ့တဲ့ ရွှေ၊ ငွေ ခွက်ဖလား​တွေကိုလည်း ပြန်​ထည့်ပေး​လိုက်တယ်။ ယေဟောဝါဟာ ဆိုင်းရပ်​ကို အသုံးပြုပြီး သူ့​လူမျိုး​ကို ကူညီ​ပေးခဲ့တယ်။