Mga 70 ka tuig na ang milabay sukad nakapauli sa Jerusalem ang kadaghanang Israelinhon, pero ang uban nagpuyo gihapon sa lainlaing lugar sa Imperyo sa Persia. Usa kanila mao ang saserdote nga si Esdras. Siya nagtudlo bahin sa Balaod ni Jehova. Nabalitaan ni Esdras nga wala magsunod sa Balaod ang mga tawo sa Jerusalem, busa gusto niyang mopauli didto aron tabangan sila. Ang hari sa Persia nga si Artajerjes miingon kaniya: ‘Gihatagan kag kaalam sa Diyos aron magtudlo bahin sa iyang Balaod. Lakaw ug iuban ang tanan nga gustong mokuyog.’ Nakig-estorya si Esdras sa tanan nga gustong mopauli sa Jerusalem. Sa wala pa sila molakaw, nag-ampo sila kang Jehova nga panalipdan sila sa ilang taas nga biyahe.

Paglabay ug upat ka bulan, nakaabot sila sa Jerusalem. Ang mga pangulo didto miingon kang Esdras: ‘Gisupak sa mga Israelinhon si Jehova ug nagminyo silag mga babaye nga nagsimbag bakak nga mga diyos.’ Unsay gihimo ni Esdras? Atubangan sa mga tawo, siya miluhod ug miampo: ‘Jehova, daghan kaayo kag gihimo para namo, pero nakasala mi nimo.’ Naghinulsol ang mga tawo, pero dili gihapon husto ang mga butang nga ilang gihimo. Nagpili si Esdras ug mga lider ug mga maghuhukom nga maoy moatiman niini. Sa misunod nga tulo ka bulan, gipapahawa kadtong wala magsimba kang Jehova.

Dose ka tuig ang milabay. Natukod na pag-usab ang mga pader palibot sa Jerusalem. Busa gitapok ni Esdras ang mga tawo didto sa plasa aron maminaw sa Balaod sa Diyos. Nanindog ang mga tawo pagbukas ni Esdras sa basahon. Iyang gidayeg si Jehova, ug giisa sa mga tawo ang ilang kamot aron ipakita ang ilang pag-uyon. Gibasa ug gipatin-aw ni Esdras ang Balaod, ug naminaw pag-ayo ang mga tawo. Ilang giangkon nga mibiya na sab sila kang Jehova, ug nanghilak sila. Pagkasunod adlaw, gipadayon pagbasa ni Esdras ang Balaod. Ilang nasayran nga hapit na ang Pista sa mga Balongbalong ug kinahanglan kining saulogon. Nangandam dayon sila para sa pista.

 Sa pito ka adlawng pista, ang mga tawo nalipay ug nagpasalamat kang Jehova tungod sa maayong ani. Wala pay Pista sa mga Balongbalong nga sama niini sukad sa panahon ni Josue. Human sa pista, ang mga tawo nagtapok ug nag-ampo: ‘Jehova, giluwas mi nimo sa pagkaulipon, gihatagan ug pagkaon didto sa desyerto, ug gihatagan ug nindot nga yuta. Pero balikbalik mi nga misupak nimo. Nagpadala kag mga propeta aron pasidan-an mi, pero wala mi mamati. Mapailobon gihapon ka namo. Imong gituman ang imong saad kang Abraham. Karon mosaad mi nga tumanon ka.’ Ilang gisulat ang ilang saad, ug giselyohan kini sa mga pangulo, Levihanon, ug mga saserdote.