Είχαν περάσει περίπου 70 χρόνια από τότε που οι περισσότεροι Ισραηλίτες είχαν γυρίσει στην Ιερουσαλήμ, αλλά μερικοί ζούσαν ακόμα σε άλλα μέρη της Περσικής Αυτοκρατορίας. Κάποιος από αυτούς ήταν ένας ιερέας, ο Έσδρας, ο οποίος δίδασκε τον Νόμο του Ιεχωβά. Ο Έσδρας έμαθε ότι ο λαός στην Ιερουσαλήμ δεν ακολουθούσε τον Νόμο. Ήθελε λοιπόν να πάει και να τους βοηθήσει. Ο Πέρσης βασιλιάς Αρταξέρξης τού είπε: “Ο Θεός σε έκανε σοφό ώστε να μπορείς να διδάσκεις τον Νόμο του. Πήγαινε, και πάρε μαζί σου όποιον θέλει να έρθει”. Ο Έσδρας συναντήθηκε με όλους όσους ήθελαν να γυρίσουν στην Ιερουσαλήμ. Προσευχήθηκαν στον Ιεχωβά να τους προστατέψει στο μακρινό τους ταξίδι, και μετά ξεκίνησαν.

Έπειτα από τέσσερις μήνες, έφτασαν στην Ιερουσαλήμ. Οι άρχοντες είπαν στον Έσδρα: “Οι Ισραηλίτες δεν υπάκουσαν στον Ιεχωβά και παντρεύτηκαν γυναίκες που λατρεύουν ψεύτικους θεούς”. Τι έκανε ο Έσδρας; Μπροστά στον λαό, έπεσε στα γόνατά του και προσευχήθηκε: “Ιεχωβά, έχεις κάνει τόσο πολλά για εμάς, αλλά εμείς αμαρτήσαμε εναντίον σου”. Ο λαός μετάνιωσε, αλλά συνέχισαν να κάνουν πράγματα που δεν ήταν σωστά. Ο Έσδρας διάλεξε πρεσβυτέρους και κριτές για να ψάξουν αυτά τα ζητήματα. Τους επόμενους τρεις μήνες, έδιωξαν εκείνους που δεν λάτρευαν τον Ιεχωβά.

Πέρασαν 12 χρόνια. Στο μεταξύ, τα τείχη γύρω από την Ιερουσαλήμ ξαναχτίστηκαν. Ο Έσδρας, λοιπόν, συγκέντρωσε τον λαό στη πλατεία για να τους διαβάσει τον Νόμο του Θεού. Όταν άνοιξε το βιβλίο, ο λαός σηκώθηκε όρθιος. Ο Έσδρας αίνεσε τον Ιεχωβά, και εκείνοι σήκωσαν τα χέρια τους δείχνοντας ότι συμφωνούν. Μετά διάβασε και εξήγησε τον Νόμο, και ο λαός άκουγε προσεκτικά. Παραδέχτηκαν ότι είχαν απομακρυνθεί ξανά από τον Ιεχωβά, και έκλαψαν. Την επόμενη μέρα, ο Έσδρας τούς διάβασε ακόμα ένα μέρος του Νόμου. Έμαθαν ότι σε λίγο έπρεπε να γιορτάσουν τη Γιορτή των Σκηνών. Άρχισαν αμέσως τις ετοιμασίες για τη γιορτή.

 Τις εφτά μέρες της γιορτής, ο λαός χαιρόταν και ευχαριστούσε τον Ιεχωβά για την καλή σοδειά. Τέτοια Γιορτή των Σκηνών είχε να γίνει από την εποχή του Ιησού του Ναυή. Μετά τη γιορτή, ο λαός συγκεντρώθηκε και προσευχήθηκε: “Ιεχωβά, εσύ μας έσωσες από τη δουλεία, μας έδινες τροφή στην έρημο και μας χάρισες αυτή την όμορφη χώρα. Αλλά ξανά και ξανά, εμείς ήμασταν ανυπάκουοι. Έστελνες προφήτες για να μας προειδοποιήσουν, αλλά εμείς δεν ακούγαμε. Εσύ όμως ήσουν υπομονετικός. Κράτησες την υπόσχεση που είχες δώσει στον Αβραάμ. Τώρα υποσχόμαστε ότι θα σε υπακούμε”. Έγραψαν την υπόσχεσή τους, και οι άρχοντες, οι Λευίτες και οι ιερείς έβαλαν πάνω της τη σφραγίδα τους.