Es isch fascht 70 Jahr her, wo vil Israelite uf Jerusalem zruggange sind. Aber es wohned au no vil vo ihne a verschidene Ort im Persische Riich. Eine vo dene Israelite isch de Esra. Er isch en Prieschter und erklärt andere s Gsetz vo Jehova. Wo er ghört, dass d Mensche z Jerusalem s Gsetz vo Jehova nid halted, wett er ihne go helfe. De König vo Persie, de Artaxerxes, seit zu ihm: «Du hesch vo Gott d Wiisheit übercho, dass du sis Gsetz andere chasch biibringe. Gang uf Jerusalem und nimm alli mit, wo wend mitcho.» De Esra und alli, wo mitwend, treffed sich und beted zäme zu Jehova. Si bitted drum, dass Jehova si uf dere lange Reis beschützt. Und nachher mached si sich uf de Weg.

Nach vier Mönet chömmed si z Jerusalem a. D Männer, wo d Füehrig hend, säged zum Esra: «S Volk het nid uf Jehova glost. Si hend Fraue ghürate, wo falschi Götter abeted.» Wo de Esra das ghört, gaht er vor em Volk uf d Chnüü und fangt a bete: «Jehova, du hesch eso vil für üs gmacht, aber mir hend gege dich gsündiged.» Uf das abe bereued d Israelite ihri Fehler, aber gliich gits immer no vil, wo si müend ändere. De Esra wählt Ältischti und Richter us, wo sich um das alles kümmered. I de nöchschte drü Mönet werded alli, wo Jehova nid diened, vo Jerusalem weggschickt.

Nachher göhnd 12 Jahr verbii. I dere Ziit sind d Muure vo Jerusalem wider ufbaut worde. De Esra seit em Volk, dass si uf de öffentlichi Platz sölled cho, dass er ihne dört us em Gsetz vo Gott cha vorlese. Wo er s Buech ufmacht, stöhnd alli uf. De Esra fangt a, Jehova z lobe und z priise. D Lüt hebed ihri Händ ufe und zeiged mit dem, dass si iiverstande sind. Als Nöchschts list de Esra us em Gsetz vor und tuets erkläre. D Israelite losed guet zue und merked denn, dass si wider wiit weg sind vo Jehova. Da chömmed ihne d Träne und si fanged a brüele. Am nöchschte Tag list de Esra no meh us em Gsetz vor. Da erfahred d Israelite, dass si scho glii s Laubhüttefescht sötted fiire. Sofort fanged si a alles vorzbereite.

S Fescht gaht sibe Täg lang, und d Lüt freued sich und säged Jehova danke für di gueti Ernti. Eso es Laubhüttefescht hets, sit de Josua glebt het, nie meh gee. Nach em Fescht beted alli zäme: «Jehova, du hesch üs us de Sklaverei befreit, hesch i de Wüeschti für üs gluegt und üs das schöne Land da gee. Und gliich hend mir eso vil Mal nid uf dich glost. Du hesch üs Prophete gschickt, wo üs gwarnt hend, aber mir hend nid uf si glost. Und gliich bisch du eso geduldig mit üs. Du hesch ghalte, was du em Abraham versproche hesch. Und jetzt verspreched mir dir, dass mir uf dich wend lose.» Si schribed ihres Verspreche uf. Und d Männer, wo d Füehrig hend, d Levite und d Prieschter, mached es Sigel druf.