İlsəbanın Məryəm adlı gənc qohumu var. Məryəm Cəlilənin Nasirə şəhərində yaşayır. O, dülgər Yusiflə nişanlıdır. İlsəbanın hamiləliyinin altıncı ayında Cəbrayıl mələk Məryəmə görünür. O deyir: «Salam, Məryəm. Yehova səndən çox razıdır». Məryəm onun nə demək istədiyini başa düşmür. Sonra Cəbrayıl ona deyir: «Sən hamilə qalıb, bir oğul doğacaqsan. Onun adını İsa qoyarsan. O, padşah olacaq. Onun Padşahlığının sonu olmayacaq».

Məryəm deyir: «Axı mən bakirəyəm. Mənim necə uşağım ola bilər?» Cəbrayıl cavab verir: «Yehova üçün mümkün olmayan heç nə yoxdur. Müqəddəs ruh üzərinə gələcək və sənin bir oğlun olacaq. Bax qohumun İlsəba da hamilədir». Sonra isə Məryəm deyir: «Mən Yehovanın quluyam! Qoy sən deyən kimi olsun».

 Məryəm İlsəbaya baş çəkməyə gedir. O, İlsəbanı salamlayanda İlsəba bətnindəki uşağın tərpəndiyini hiss edir. O, müqəddəs ruhla dolaraq deyir: «Məryəm, Yehova səni şərəfə layiq görüb. Ağamın anasının evimə gəlməyi mənim üçün şərəfdir». Məryəm deyir: «Bütün qəlbimlə Yehovanı ucaldıram». Məryəm üç ay İlsəbanın yanında qalır. Sonra isə Nasirəyə evinə qayıdır.

Yusif Məryəmin hamilə olduğunu öyrənəndə nişanı qaytarmaq istəyir. Ancaq mələk yuxuda ona görünüb deyir: «Onunla evlənməkdən qorxma. O, səhv iş tutmayıb». Buna görə də Yusif Məryəmlə evlənib, onu evinə gətirir.