ရောမ​အင်ပါယာ​ရဲ့ အုပ်ချုပ်သူ၊ ဆီ​ဇာ​ဩဂတ်စတပ်​က ဂျူး​အားလုံး ကိုယ့်​မြို့​ကိုယ့်​ရွာ​ပြန်ပြီး နာမည်စာရင်း​ပေးဖို့ အမိန့်ထုတ်​တ​ယ်။ ဒါနဲ့ ယောသပ်​နဲ့ မာရိ​ဟာ ယောသပ်​မွေးရပ်မြေ ဘက်သလီဟင်​မြို့​ကို ခရီးထွက်​လာကြတယ်။ အဲဒီအချိန်​မှာ မာရိ ကိုယ်ဝန် နေ့စေ့လစေ့ ဖြစ်နေပြီ။

ဘက်သလီဟင်​မြို့ ရောက်တဲ့​အခါ တည်း​ဖို့ နွားတင်းကုပ်​ပဲ​ရှိ​တော့ အဲဒီမှာ ယေရှုကို မွေးလာတယ်။ ပြီးတော့ ကလေးကို အနှီး​နဲ့​ပတ်​ပြီး နွား​စား​ခွက်​ထဲ သိပ်​ထား​လိုက်တယ်။

ဘက်သလီဟင်​မြို့အနီး​မှာ သိုးထိန်း​တချို့ ကွင်းပြင်​မှာ သိုးထိန်း​နေကြတယ်။ ရုတ်တရက်၊ ကောင်းကင်တမန်​တစ်ပါး ပေါ်လာ​ပြီး ပတ်လည်​မှာ ယေဟောဝါရဲ့ ဘုန်းအသရေ​ကြောင့် လင်းနေတယ်။ သိုးထိန်းတွေ ကြောက်လန့်​သွား​လို့ ကောင်းကင်တမန်​က ‘မကြောက်​ပါနဲ့။ သတင်းကောင်း လာ​ပြောတာ။ ဒီနေ့ ဘက်သလီဟင်​မြို့မှာ မေရှိယ မွေးဖွား​ပြီ’ တဲ့။ အဲဒီအခါ  ကောင်းကင်တမန်​အများကြီး ပေါ်လာ​ပြီး ‘ကောင်းကင်မှာ စံမြန်းတဲ့ ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်တင်ချီးမွမ်း​ကြ။ မြေကြီး​မှာ ငြိမ်သက်ခြင်း​ရှိပါစေ’ လို့ ချီးမွမ်း​ပြီး ပျောက်ကွယ်​သွားတယ်။ သိုးထိန်းတွေ ဘာ​လုပ်ကြ​သလဲ။

‘အခု​ပဲ ဘက်သလီဟင်​မြို့​ကို သွား​ကြစို့’ လို့ပြော​ကြပြီး ခပ်သုတ်သုတ် သွား​ကြည့်​တဲ့အခါ နွားတင်းကုပ်​မှာရှိတဲ့ ယောသပ်၊ မာရိ​နဲ့ မွေးကင်းစ​ကလေးကို တွေ့​လိုက်ရတယ်။

သိုးထိန်းတွေ​ကို ကောင်းကင်တမန်​တွေ ပြောတဲ့​စကား​တွေအကြောင်း ကြားတဲ့သူတိုင်း အံ့ဩ​သွား​ကြ​တ​ယ်။ မာရိ​က ကောင်းကင်တမန်​ရဲ့ စကား​တွေကို သေချာ​စဉ်းစား​ပြီး မှတ်ထားတယ်။ သိုးထိန်းတွေ​လည်း မြင်ရ၊ ကြား​ရ​သမျှ​အတွက် ယေဟောဝါကို ဂုဏ်တင်ချီးမွမ်း​ပြီး ပြန်သွား​ကြ​တ​ယ်။