Ang mga tawo sa usa ka lugar sa sidlakan sa Israel nagtuo nga ang mga bituon makagiya nila. Usa ka gabii niana, dihay mga lalaki gikan sa Sidlakan nga nakakitag hayag nga bituon, ug ila kining gisundan. Gidala sila sa “bituon” didto sa Jerusalem. Ang mga lalaki nangutana sa mga tawo: ‘Asa man ang bata nga mahimong hari sa mga Hudiyo? Nanganhi mi aron moyukbo kaniya.’

Nabalaka kaayo ang hari sa Jerusalem nga si Herodes pagkadungog niya sa balita bahin sa bag-ong hari. Iyang gipangutana ang pangulong mga saserdote: ‘Asa man kuno ipanganak ning haria?’ Sila mitubag: ‘Miingon ang mga propeta nga matawo siya sa Betlehem.’ Busa gipatawag niya ang mga lalaki gikan sa Sidlakan ug giingnan: ‘Adto mo sa Betlehem ug pangitaa ning bataa. Unya balik mo dinhi ug sultihi ko kon asa siya. Gusto pod kong moyukbo niya.’ Pero dili tinuod ang iyang gisulti.

Ang “bituon” mipadulong sa Betlehem ug gisundan kini sa mga lalaki. Dihang mihunong ang “bituon” ibabaw sa usa ka balay, misulod sila didto. Ilang nakita si Jesus ug ang iyang inahan nga si Maria. Miyukbo sila sa bata ug gitagaan siyag mga regalo nga bulawan, kamangyan, ug mira. Si Jehova ba gyod ang nagtudlo sa maong mga lalaki kon asa si Jesus? Dili.

Nianang gabhiona, gisultian ni Jehova si Jose diha sa damgo: ‘Gusto ni Herodes nga patyon si Jesus. Dad-a sa Ehipto ang imong asawa ug anak. Ayaw mog pahawa didto hangtod sultihan ta mo nga puwede nang mobalik.’ Busa miadto dayon sa Ehipto si Jose ug ang iyang pamilya.

Giingnan ni Jehova ang mga lalaki gikan sa Sidlakan nga dili na mobalik kang Herodes. Puwerteng sukoa ni Herodes pagkahibalo niya nga dili na sila mobalik. Kay wala man siya kabalo kon asa si Jesus, nagsugo siya nga patyon ang tanang batang lalaki sa Betlehem nga parehas ug edad ni Jesus. Pero wala maunsa si Jesus kay didto na siya sa Ehipto, nga layo kaayo.

 Sa ulahi, namatay si Herodes. Gisultian ni Jehova si Jose: ‘Puwede na mong mobalik.’ Si Jose, Maria, ug Jesus mibalik sa Israel, ug didto sila mipuyo sa siyudad sa Nasaret.