Ο Ιωάννης, ο γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ, έγινε προφήτης όταν μεγάλωσε. Ο Ιεχωβά τον χρησιμοποίησε για να διδάξει τους ανθρώπους ότι ερχόταν ο Μεσσίας. Αλλά αντί να διδάσκει στις συναγωγές ή στις πόλεις, ο Ιωάννης κήρυττε στην έρημο. Άνθρωποι από την Ιερουσαλήμ και από όλη την Ιουδαία έρχονταν για να μάθουν από τον Ιωάννη. Εκείνος τους δίδασκε ότι, για να ευχαριστούν τον Θεό, έπρεπε να σταματήσουν να κάνουν κακά πράγματα. Ακούγοντας τον Ιωάννη, πολλοί μετανοούσαν για τις αμαρτίες τους, και εκείνος τους βάφτιζε στον Ιορδάνη Ποταμό.

Ο Ιωάννης ζούσε απλή ζωή. Το ρούχο που φορούσε ήταν φτιαγμένο από τρίχες καμήλας και έτρωγε ακρίδες και άγριο μέλι. Οι άνθρωποι ήταν περίεργοι να μάθουν για τον Ιωάννη. Ακόμα και οι υπερήφανοι Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι έρχονταν για να τον δουν. Ο Ιωάννης τούς είπε: “Χρειάζεται να αλλάξετε πορεία και να μετανοήσετε. Μη νομίζετε ότι είστε ξεχωριστοί απλώς επειδή λέτε ότι είστε παιδιά του Αβραάμ. Αυτό δεν σημαίνει ότι είστε παιδιά του Θεού”.

Πολλοί έρχονταν στον Ιωάννη και ρωτούσαν: “Τι χρειάζεται να κάνουμε για να ευχαριστούμε τον Θεό;” Ο Ιωάννης έλεγε στους Ιουδαίους: “Αν έχετε δύο χιτώνες, να δίνετε τον έναν σε κάποιον που τον χρειάζεται”. Ξέρεις γιατί το έλεγε αυτό; Ήθελε να ξέρουν οι μαθητές του ότι, για να ευχαριστούν τον Θεό, έπρεπε να αγαπούν τους ανθρώπους.

Ο Ιωάννης είπε στους εισπράκτορες φόρων: “Να είστε έντιμοι και να μην κλέβετε κανέναν”. Είπε στους στρατιώτες: “Να μη δωροδοκείστε ούτε να λέτε ψέματα”.

 Επίσης, ήρθαν στον Ιωάννη ιερείς και Λευίτες και τον ρώτησαν: “Ποιος είσαι; Όλοι θέλουν να μάθουν”. Ο Ιωάννης είπε: “Είμαι κάποια φωνή στην έρημο, που οδηγεί τους ανθρώπους στον Ιεχωβά, όπως προείπε ο Ησαΐας”.

Στους ανθρώπους άρεσαν τα όσα μάθαιναν από τον Ιωάννη. Πολλοί αναρωτιούνταν αν ο Ιωάννης ήταν ο Μεσσίας. Αλλά εκείνος τους είπε: “Έρχεται κάποιος πολύ πιο σπουδαίος. Εγώ δεν είμαι άξιος ούτε τα σανδάλια του να λύσω. Εγώ βαφτίζω με νερό, αλλά εκείνος θα βαφτίζει με άγιο πνεύμα”.