येसुले बप्तिस्मा गर्नुभएपछि पवित्र शक्‍तिले उहाँलाई निर्जनभूमिमा डोऱ्‍यायो। उहाँले ४० दिन केही नखानुभएकोले धेरै भोकाउनुभएको थियो। दियाबलले उहाँलाई प्रलोभनमा पार्न खोज्दै भन्यो: ‘तपाईँ साँच्चै परमेश्‍वरको छोरा हुनुहुन्छ भने यी ढुङ्‌गाहरू रोटी भइजाऊन्‌ भन्‍नुहोस्‌।’ तर येसुले बाइबलमा लेखिएको कुरा यसरी बताउनुभयो: “यस्तो लेखिएको छ, ‘मानिस रोटीको भरमा मात्र बाँच्नु हुँदैन तर यहोवा परमेश्‍वरको मुखबाट निस्कने प्रत्येक वचनको भरमा बाँच्नुपर्छ।’”

त्यसपछि दियाबलले येसुलाई यस्तो चुनौती दियो: ‘तपाईँ साँच्चै परमेश्‍वरको छोरा हुनुहुन्छ भने मन्दिरको सबैभन्दा अग्लो ठाउँबाट हाम फाल्नुहोस्‌। तपाईँलाई जोगाउन परमेश्‍वरले स्वर्गदूतहरूलाई पठाउनुहुनेछ भनेर लेखिएको छ।’ यसपटक पनि येसुले बाइबलमा लेखिएको कुरा यसरी बताउनुभयो: ‘यस्तो लेखिएको छ, “तिमीहरूले यहोवा आफ्ना परमेश्‍वरको परीक्षा कहिल्यै नलिनू।”’

त्यसपछि सैतानले येसुलाई संसारको सबै राज्य अनि त्यसको सान र महिमा देखाउँदै भन्यो: ‘तपाईँले घोप्टो परेर मलाई एक चोटि ढोग्नुभयो भने यी सबै राज्य र त्यसको महिमा म तपाईँलाई दिनेछु।’ येसुले भन्‍नुभयो: “ए सैतान, पर गइहाल्‌! किनभने यस्तो लेखिएको छ, ‘तिमीहरूले यहोवा तिमीहरूका परमेश्‍वरको उपासना गर्नुपर्छ।’”

दियाबल गयो र स्वर्गदूतहरूले येसुलाई खानेकुरा दिए। त्यसपछि येसुले राज्यको सुसमाचार प्रचार गर्नुभयो। उहाँलाई पृथ्वीमा यसै कामको लागि पठाइएको थियो। येसुको शिक्षा मानिसहरूलाई मन पऱ्‍यो र उहाँ जहाँ गए पनि तिनीहरू उहाँको पछि लागे।