Μετά το Πάσχα, ο Ιησούς και οι μαθητές του πέρασαν από τη Σαμάρεια καθώς επέστρεφαν στη Γαλιλαία. Κοντά στην πόλη Συχάρ, ο Ιησούς σταμάτησε σε ένα μέρος που λεγόταν το πηγάδι του Ιακώβ. Καθώς ξεκουραζόταν εκεί, οι μαθητές του πήγαν στην πόλη για να αγοράσουν φαγητό.

Τότε ήρθε μια γυναίκα στο πηγάδι για να βγάλει νερό. Ο Ιησούς τής είπε: “Δώσε μου να πιω”. Εκείνη είπε: “Γιατί μου μιλάς; Είμαι Σαμαρείτισσα. Οι Ιουδαίοι δεν μιλάνε στους Σαμαρείτες”. Ο Ιησούς τής είπε: “Αν ήξερες ποιος είμαι, θα μου ζητούσες να πιεις και εγώ θα σου έδινα νερό που δίνει ζωή”. “Τι εννοείς;” ρώτησε η γυναίκα. “Μα δεν έχεις ούτε καν κουβά”. Ο Ιησούς είπε: “Όποιος πιει το νερό που του δίνω δεν θα ξαναδιψάσει ποτέ”. Η γυναίκα είπε: “Κύριε, δώσε μου αυτό το νερό”.

Ο Ιησούς τής είπε τότε: “Φέρε τον άντρα σου στο πηγάδι”. Εκείνη είπε: “Δεν έχω άντρα”. Εκείνος είπε: “Λες την αλήθεια. Έχεις παντρευτεί πέντε φορές, και τώρα ζεις με κάποιον με τον οποίο δεν είσαι παντρεμένη”. Η γυναίκα είπε: “Βλέπω ότι είσαι προφήτης. Ο λαός μου πιστεύει ότι μπορούμε να λατρεύουμε τον Θεό σε αυτό το βουνό, αλλά οι Ιουδαίοι λένε ότι μπορούμε να τον λατρεύουμε μόνο στην Ιερουσαλήμ. Εγώ πιστεύω ότι, όταν έρθει ο Μεσσίας, θα μας διδάξει πώς να λατρεύουμε”. Τότε ο Ιησούς είπε κάτι που δεν είχε πει σε κανέναν άλλον: “Εγώ είμαι ο Μεσσίας”.

 Η γυναίκα πήγε γρήγορα στην πόλη της και είπε στους Σαμαρείτες: “Νομίζω ότι βρήκα τον Μεσσία. Ξέρει τα πάντα για εμένα. Ελάτε να δείτε!” Εκείνοι την ακολούθησαν στο πηγάδι και άκουσαν τον Ιησού να διδάσκει.

Οι Σαμαρείτες προσκάλεσαν τον Ιησού να μείνει στην πόλη τους. Δύο μέρες δίδασκε εκεί, και πολλοί άνθρωποι πίστεψαν σε αυτόν. Είπαν στη Σαμαρείτισσα: “Ακούσαμε αυτόν τον άνθρωπο και ξέρουμε ότι είναι πράγματι ο σωτήρας του κόσμου”.