Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ДӘРС 79

Иса Мәсиһ чохлу мөҹүзәләр ҝөстәрир

Иса Мәсиһ чохлу мөҹүзәләр ҝөстәрир

Иса Мәсиһ јер үзүнә Аллаһын Падшаһлығы һагда хош хәбәри тәблиғ етмәк үчүн ҝәлмишди. Иса Мәсиһин Падшаһ олаҹағыны ҝөстәрмәк үчүн Јеһова она мүгәддәс руһ вермишди. Бунун сајәсиндә о, мөҹүзә ҝөстәрә билирди. О, хәстәләри сағалдырды. Һара ҝедирдисә, хәстәләр ондан көмәк истәјирди, Иса да онлара шәфа верирди. Корларын ҝөзләри ачылыр, карлар ешидир, ифлиҹ олмуш инсанлар ҝәзир вә ҹинә тутулмуш инсанлар азад олурду. Һәтта хәстә адам онун палтарынын әтәјинә тохунардыса, сағаларды. Иса һара ҝедирдисә ҹамаат онун архасынҹа ҝедирди. О, тәк галмаг истәјәндә белә, һеч кимдән көмәјини әсирҝәмирди.

Бир дәфә ҹамаат ифлиҹ олмуш бир нәфәри Исанын олдуғу евә ҝәтирир. Анҹаг ев адамла долу олдуғу үчүн ичәри ҝирә билмирләр. Буна ҝөрә дә евин дамыны сөкүб хәстәни орадан ашағы салырлар. Буну ҝөрән Иса һәмин адама дејир: «Дур ҝет». Һәмин адам дуруб ҝәзәндә ҹамаат һејрәтләнир.

Бир ҝүн Иса Мәсиһ бир кәндә ҝәлир. О ҝөрүр ки, ҹүзамлы он нәфәр узагда дуруб гышгырыр: «Иса, бизә көмәк ет!» О дөврдә ҹүзамлы адам ҹамаата јахынлаша билмәзди. Иса һәмин адамлара дејир ки, мәбәдә ҝетсинләр, чүнки Јеһованын ганунунда јазылыб ки, ҹүзамлы инсан сағаландан сонра мәбәдә ҝетмәлидир. Онлар һәлә јолда икән сағалырлар. Ҹүзамлылардан бири сағалдығыны ҝөрәндә Исаја миннәтдарлыг билдирмәк вә Аллаһа һәмд етмәк үчүн ҝери гајыдыр. Он нәфәрдән тәкҹә бири Иса Мәсиһә «сағ ол» дејир.

12 ил хәстә олан бир гадыны һеч ким сағалда билмир. О, Иса Мәсиһин ардынҹа ҝедән адамларын арасына ҝириб онун палтарына тохунур. Елә о андаҹа сағалыр. Һәмин ан Иса Мәсиһ сорушур: «Мәнә ким тохунду?» Гадын горхса да, онун јанына ҝәлиб һәр шеји она данышыр. Иса Мәсиһ дә она тәсәлли верәрәк дејир: «Баҹым, саламат ҝет».

Јаир адлы синагог рәисинин гызы чох хәстә олур. О, Иса Мәсиһә јалварыр: «Евимә ҝәл! Көрпә гызым чох хәстәдир». Анҹаг о, Јаирин евинә ҝетмәмиш гыз өлүр. Иса Мәсиһ ҝәлиб чатанда ҝөрүр ки, ҹамаат гызын аиләси илә бирҝә ағлајыр. О, ҹамаата дејир: «Ағламајын; о садәҹә јатыб». Сонра Иса Мәсиһ гызын әлини тутуб дејир: «Гызҹығаз, ајаға галх!» Гыз да дәрһал ајаға галхыр. Иса Мәсиһ онун валидејнләринә дејир ки, гыза јемәк версинләр. Ким билир, валидејнләри неҹә севинир!

«Аллаһын Насирәдән олан Исаны мүгәддәс руһла вә гүввә илә мәсһ етдијини, онун өлкәни ҝәзиб-долашараг инсанлара јахшылыг етдијини, Иблисин әзијјәт вердији адамлары сағалтдығыны ешитмисиниз. Аллаһ бу адамла иди» (Һәвариләрин ишләри 10:38)