Yésus teka ing bumi kanggo nyampèkké berita soal Kratoné Allah. Yéhuwah mènèhi Yésus roh suci kanggo nindakké mukjijat. Yéhuwah péngin nduduhké apa sing bakal ditindakké Yésus pas dadi Raja. Yésus isa marèkké akèh penyakit. Ing ngendi waé Yésus lunga, akèh wong lara sing marani dhèwèké, lan Yésus gelem marèkké wong-wong kuwi. Sing wuta isa ndelok, sing budheg isa krungu, sing lumpuh isa mlaku, lan sing kesurupan isa dibébaské saka roh jahat. Malah, wong-wong kuwi isa mari mung merga ndemèk ujung klambiné Yésus. Akèh wong padha ngetutké Yésus ing ngendi waé. Senajan lagi péngin dhèwèkan, Yésus ora tau nolak wong sing butuh bantuané.

Ana wong-wong sing nggawa wong lanang lumpuh ing penginepané Yésus. Tapi, wong-wong kuwi ora isa mlebu merga ana akèh banget wong. Mula, wong-wong mau nggawé bolongan ing atap omah kuwi. Terus, wong lumpuh kuwi diedhunké nganggo tandhu. Bar kuwi, Yésus ngomong, ’Tangia, terus mlakua.’ Wektu ndelok wong lumpuh kuwi isa mlaku, wong-wong sing ana ing kono dadi kagum.

Wektu Yésus tekan ing salah siji désa, ana wong sepuluh sing lara kusta mbengok saka kadohan, ’Yésus, tulungi aku.’ Pas jaman kuwi, wong sing lara kusta ora éntuk nyedhaki wong liya. Nurut Hukumé Yéhuwah, wong sing lara kusta kudu lunga ing bait sakwisé dimarèkké. Mula, Yésus ngongkon wong-wong kuwi mrana. Pas perjalanan, wong-wong kuwi mari. Salah sijiné bali nemoni Yésus lan ngucapké maturnuwun  wektu ngerti nèk dhèwèké wis mari. Wong kuwi ya muji Yéhuwah. Saka wong sepuluh, mung siji sing ngucapké maturnuwun karo Yésus.

Ana wong wédok sing wis lara suwéné 12 taun. Dhèwèké péngin banget dimarèkké. Wektu kuwi, Yésus lagi ana ing tengah-tengahé wong akèh. Wong wédok kuwi nyedhak, terus ndemèk ujung jubahé Yésus. Wong wédok kuwi langsung mari. Bar kuwi, Yésus ngomong, ’Sapa sing ndemèk aku?’ Wong wédok kuwi dadi wedi. Tapi, dhèwèké maju, terus nyritakké keadaané. Yésus ngomong karo wong wédok kuwi, ’Ndhuk, aja wedi. Kowé wis mari.’

Ana ketua sinagogé sing jenengé Yairus. Dhèwèké ngomong karo Yésus, ’Tekaa ing omahku. Anakku wédok lagi lara parah.’ Tapi, sakdurungé Yésus tekan omahé Yairus, anak kuwi wis mati. Pas tekan kono, Yésus ndelok ana akèh wong sing lagi nangis. Yésus ngomong, ’Aja nangis. Bocah iki mung lagi turu.’ Terus, Yésus nyekel tangané bocah kuwi lan ngomong, ’Tangia, Ndhuk!’ Bocah kuwi langsung tangi. Terus, Yésus ngongkon wong tuwané mènèhi bocah kuwi mangan. Wong tuwané mesthi seneng banget.