De Farisäa wullen, daut de Menschen wunda waut von an dochten. Wan dee waut goodet deeden, wullen dee, daut aundre daut enworden. Dee bäden opp soone Städen, wua aule daut seenen kunnen. De Farisäa deeden sikj lange Jebäda utwendich lieren un säden dee en de Judenschoolen un opp de Gaussenakjen äwa, wua aundre daut hieeden. Doawäajen wieren de Menschen vewundat, aus Jesus säd: “Bät nich soo aus de Farisäa. Dee jleewen, see talen bie Gott mea, wan äare Jebäda sea lank sent, oba daut es nich soo. Bäden es eene Sach bloos tweschen eenem selfst un Jehova. Sajcht nich emma wada dautselwje äwa. Jehova well, daut jie daut sajen, waut jie werkjlich em Hoat haben.

 Jie sellen soo aus dit bäden: ‘Ons Voda em Himmel. Dien Nomen saul heilich jehoolen woaren. Lot dien Rikj komen. Lot dienen Wellen oppe Ieed krakjt soo jedonen woaren aus em Himmel.’” Jesus säd uk, see sullen bäden, daut see fa dän Dach äa Äten hauden, daut Gott an de Sinden vejeef un noch aundret, waut see dän sajen wullen.

Jesus säd: “Hieet nich opp met bäden. Froacht junen Voda Jehova emma wada no goode Dinj. Aule Elren wellen äare Kjinja goodet jäwen. Wan jun Sän junt no Broot fruach, wudd jie dän dan eenen Steen jäwen? Wan dee no eenen Fesch fruach, wudd jie dän dan eene Schlang jäwen?”

Dan säd Jesus, waut eena doavon lieren kunn: “Wan jie weeten, june Kjinja goodet to jäwen, woo väl mea woat jun Voda Jehova junt dän heiljen Jeist jäwen? Jie derwen dän doa bloos no froagen.” Deist du daut, waut Jesus säd? Om waut deist du bäden?