Maayo ni Jesus ang mga nagamasakit kag mabuhi liwat ang mga patay. Pero indi lang amo sina ang mahimo niya, makontrol man niya ang hangin kag ulan. Pagkatapos ni Jesus pangamuyo sa bukid, nagtan-aw sia sa Dagat sang Galilea kag nakita niya nga may bagyo. Ang iya mga apostoles ara sa ila sakayan, kag nabudlayan sila sa pagbugsay nga sugata sa hangin. Nanaug si Jesus sa bukid kag naglakat sa tubig pakadto sa ila sakayan. Sang nakita sang mga apostoles nga may nagalakat sa tubig, hinadlukan sila. Pero si Jesus nagsiling sa ila: “Ako ini; indi kamo magkahadlok.”

Si Pedro nagsiling: “Ginuo, kon ikaw ina, sugua ako sa pagpalapit sa imo.” Nagsiling si Jesus kay Pedro: ‘Palapit ka sa akon.’ Gani bisan pa nagabagyo, nanaug si Pedro sa sakayan kag naglakat sa tubig pakadto kay Jesus. Pero sang malapit na sia sa iya, nagtulok si Pedro sa mabaskog nga hangin kag hinadlukan sia. Nabatyagan niya nga nagalugdang na sia. Nagsinggit si Pedro: “Ginuo, luwasa ako!” Gin-uyatan sia dayon ni Jesus sa kamot kag nagsiling: ‘Ngaa nagduhaduha ka? Sa diin na ang imo pagtuo?’

Nagsakay si Jesus kag si Pedro sa sakayan, kag gulpi lang nag-untat ang bagyo. Maimadyin mo bala kon ano ang ginbatyag sang mga apostoles? Nagsiling sila: “Matuod gid nga ikaw ang Anak sang Dios.”

Indi lang sa sini nga tion ginkontrol ni Jesus ang tiempo. Isa pa ka bes, sang si Jesus kag ang iya mga apostoles nagsakay sa sakayan patabok sa dagat, nagtulog si Jesus sa likod sang sakayan. Samtang nagakatulog sia, nag-abot ang mabaskog nga bagyo. Ginahampak sang mga balod ang sakayan, kag napuno na ini sang tubig. Ginpukaw sang mga apostoles si Jesus, nga nagasinggit: ‘Manunudlo, mapatay na kita! Buligi kami!’ Nagbangon si Jesus kag ginsilingan ang dagat: “Maglinong ka!” Nagtinong dayon ang hangin kag nagkalma ang dagat. Ginpamangkot ni Jesus ang mga apostoles: ‘Diin na ang inyo pagtuo?’ Nagsiling sila sa isa kag isa: “Bisan ang hangin kag dagat nagatuman sa iya.” Natun-an sang mga apostoles nga kon magsalig sila sing bug-os kay Jesus, wala sila sing dapat kahadlukan.