Ġesù mhux biss setaʼ jfejjaq lill-​morda u jqajjem lill-​mejtin, imma setaʼ wkoll jikkontrolla r-​riħ u x-​xita. Wara li talab fuq il-​muntanja, Ġesù ħares ’l isfel lejn il-​Baħar tal-​Galilija u ra maltempata. L-​appostli tiegħu kienu fid-​dgħajsa tagħhom, jipprovaw jaqdfu bis-​saħħa kollha tagħhom kontra r-​riħ. Għalhekk, Ġesù niżel mill-​muntanja u beda miexi lejhom fuq l-​ilma. Meta l-​appostli raw lil xi ħadd miexi fuq l-​ilma, bdew jibżgħu. Imma Ġesù qalilhom: ‘Jien hu. Tibżgħux.’

Pietru qal: ‘Mulej, jekk vera int, ordnali niġi ħdejk.’ Ġesù wieġbu: ‘Ejja.’ Għalhekk, f’nofs dik il-​maltempata, Pietru niżel minn fuq id-​dgħajsa u mexa fuq l-​ilma lejn Ġesù. Imma hekk kif kien riesaq lejh, Pietru ħares lejn il-​maltemp u beda jibżaʼ. Hu beda jħossu qed jegħreq. Pietru għajjat: ‘Mulej, salvani!’ Ġesù qabdu minn idu u qallu: ‘Għala bdejt tibżaʼ? Fejn hi l-​fidi tiegħek?’

Imbagħad, Ġesù u Pietru telgħu fid-​dgħajsa, u l-​maltempata waqfet mill-​ewwel. Tistaʼ timmaġina kif ħassewhom l-​appostli? Huma qalulu: “Int tassew l-​Iben t’Alla.”

Din ma kinitx l-​unika darba li Ġesù kkontrolla t-​temp. Darb’oħra, meta Ġesù u l-​appostli kienu qed jaqsmu għan-​naħa l-​oħra, Ġesù mar jorqod fuq wara tad-​dgħajsa. Waqt li kien rieqed, qamet maltempata kbira. Il-​mewġ beda jħabbat mad-​dgħajsa, u din bdiet timtela bl-​ilma. L-​appostli qajmu lil Ġesù, u qalulu b’leħen għoli: ‘Għalliem, se mmutu! Għinna!’ Ġesù qam u qal lill-​baħar: “Iskot!” Dak il-​ħin stess, ir-​riħ u l-​baħar ikkalmaw. Ġesù staqsa lill-​appostli: ‘Fejn hi l-​fidi tagħkom?’ Huma qalu lil xulxin: ‘Anki r-​riħ u l-​baħar jobduh.’ Huma tgħallmu li jekk jafdaw kompletament f’Ġesù, ma kellhom għalfejn jibżgħu minn xejn.