Фарисейлар Гайсәне нәфрәт иткән һәм аны кулга алыр өчен мөмкинлекләр эзләгән. Алар әйтүенчә, Гайсә Шимбә көнне авыруларны савыктырырга тиеш булмаган, чөнки, Канун буенча, бу ял көне булган. Бер тапкыр Шимбә көнне Гайсә тумыштан сукыр бер кешене күргән. Ул урамда хәер сорашып утырган. Гайсә шәкертләргә: «Аллаһы куәтенең бу кешегә ничек ярдәм итәчәген күрегез»,— дигән. Аннан соң ул, төкереген җир белән бутап, лай ясаган һәм аны сукыр кешенең күзләренә сөрткән. Гайсә аңа: «Силуа́м сулыгына барып, күзләреңне ю»,— дигән. Бу кеше, барып юынгач, беренче тапкыр күрә башлаган.

Кешеләр шаккаткан. Алар: «Бу хәер сорашып утырган теге кеше түгелме? Я ул аңа охшаш кынамы?» — дип сораган. Теге кеше: «Әйе, мин ул!» — дигән. Кешеләр аңардан: «Ничек син күрә башладың?» — дип сорагач, ул аларга барысын сөйләп биргән, һәм кешеләр аны фарисейлар янына алып киткән.

Бу кеше фарисейларга болай дигән: «Гайсә күзләремә лай сөртте һәм миңа, Силуамга́ барып, күзләремне юарга кушты. Мин шулай эшләдем һәм күрә башладым». Фарисейлар: «Гайсә Шимбә көнне савыктыра икән, димәк, аның куәте Аллаһыдан түгел»,— дип әйткән. Башкалар исә: «Бу куәт Аллаһыдан булмаган булса, ул бөтенләй савыктыра алмас иде»,— дигән.

Фарисейлар, бу кешенең әти-әнисен чакырып, алардан:  «Сезнең улыгыз ничек күрә башлаган?» — дип сораган. Шунда әти-әнисе куркып киткән, чөнки фарисейлар болай дигән булган: «Гайсәгә иман иткән һәркем синагогадан куып чыгарылачак». Әти-әнисе: «Без белмибез. Улыбызның үзеннән сорагыз»,— дип җавап биргән. Фарисейлар теге кешене кабат сораштырган. Ахыр чиктә ул фарисейларга: «Мин сезгә бар белгәнемне әйттем. Ник сез миннән кабат сорыйсыз?» — дип әйткән. Шунда фарисейлар, ачулары чыгып, аны куып чыгарган.

Гайсә теге кешене эзләп тапкан һәм аңардан: «Син Мәсихкә ышанасыңмы?» — дип сораган. Тегесе: «Аның кем икәнен белсәм, ышаныр идем»,— дип җавап биргән. Шунда Гайсә: «Мәсих — мин ул»,— дигән. Әйе, Гайсә бу кешене савыктырып кына калмаган, ә аңа шулай ук Мәсихкә иман итәргә булышкан.