Jesus haud en Betanien dree goode Frind – Lazarus un siene beid Sestren Maria un Marta. Eenen Dach aus Jesus jroz aune aundre Sied Jordan wia, schekjten Maria un Marta dän Tiedinj: “Lazarus es sea krank. Komm schwind, toom Jefaulen!” Oba Jesus jinkj nich fuaz. Hee wacht noch twee Doag lenja un dan säd dee to siene Jinja: “Well wie no Betanien gonen. Lazarus schlapt, un ekj well dän gonen oppwakjen.” De Apostel säden: “Wan dee schlapt, dan woat daut aul bätren.” Dan säd Jesus daut gaunz dietlich: “Lazarus es jestorwen.”

Aus Jesus bat Betanien wia, wia Lazarus aul vea Doag begroft. Een deel Menschen wieren no Marta un Maria jekomen toom dee treesten. Aus Marta hieed, daut Jesus jekomen wia, rand see dän fuaz entjäajen. See säd: “Har, wan du wieescht hia jewast, dan wia mien Brooda nich jestorwen.” Jesus säd to dee: “Dien Brooda woat wada läwen. Jleefst du daut, Marta?” See säd: “Ekj weet, dee woat oppstonen, wan daut ieescht Tiet es, daut de Doodes oppstonen.” Jesus säd: “Ekj sie dee, waut de Doodes oppwakjt un Läwen jeft.”

Dan jinkj Marta no Maria un säd: “Jesus es hia.” Maria rand no Jesus, un de Menschen kjeemen ar hinjaraun. See schmeet sikj ver siene Feet han un kunn nich opphieren met roaren. See säd: “Har, wan du wieescht hia jewast, dan wudd mien Brooda noch läwen!” Jesus kunn seenen, woo schlajcht dee daut jinkj, un hee must uk roaren. Aus de Menschen siene Tronen sagen, säden dee: “Jesus mott Lazarus sea jejleicht haben.” Oba eenje fruagen: “Wuarom haft dee sienen Frint nich vom Doot jerat?” Well wie mol seenen, waut Jesus deed.

Jesus jinkj nom Grauf. De Engank von daut Grauf wia met eenen grooten Steen toojemoakt. Jesus säd: “Rolt dän Steen doa wieda!” Marta säd: “Lazarus es aul vea Doag doot! Dee stinkjt aul.” Oba dee rolden dän Steen doa fuat. Dan bäd Jesus: “Voda, dankscheen, daut du mie hieescht. Ekj weet, du hieescht mie emma, oba ekj bäd opp ludes, daut de Menschen hia seenen kjennen, daut du mie jeschekjt hast.” Dan roopt Jesus lud: “Lazarus, komm rut!” Nu wort doa waut  butajeweeneljet: Lazarus kjeem utem Grauf rut, gaunz met Zeich bewekjelt. Jesus säd: “Wekjelt dän loos un lot dän gonen.”

Väle jleewden aun Jesus, aus dee dit sagen. Oba eenje jinjen de Farisäa daut vetalen. Nu wullen de Farisäa Lazarus un Jesus beid seenen doottomoaken. Judas Iskariot, eent von de 12 Apostel, jinkj plietsch no de Farisäa un fruach: “Waut jäw jie mie, wan ekj junt halp, daut jie Jesus finjen?” Dee wullen dän 30 Selwastekja jäwen. Von dan aun jrebbeld Judas, waut hee doonen kunn, daut de Farisäa Jesus kjrieejen.