Перейти к основным материалам

Перейти к содержанию

УРОКО 86

О Иисусо рий каринг и жизня лэ Лазарёс

О Иисусо рий каринг и жизня лэ Лазарёс

Кай о Иисусо сас трин лашэ друӷоря, савэ жувэнас андэ Вифания. Када сас о Лазарё и дуй лэстирэ ԥэя и Мария и Марфа. Еқвар, кала о Иисусо сас пэ авэр лэ Иорданостири риг, и Мария и Марфа пэрэдинэ лэсти кацавэ алава: «О Лазарё фартэ занасвайля. Ав май йто!» Но о Иисусо на жыля сразу. Во подаштярдя инке дуй дес, ай тоди ԥэндя лэ учениконэнди: «Авэн андэ Вифания. О Лазарё совэл, и мэ жав лэс тэ жунгавав». И ученикоря динэ наздив и ԥэндэ: «Сар о Лазарё совэл, тоди лэсти йто авэла фэдэр». После када о Иисусо ворта ԥэндя лэнди: «О Лазарё муля».

Кала о Иисусо авеля андэ Вифания, прожыля штар дес, сар о Лазарё муля. Бут мануша авелэ, кай тэ подритярэн ла Марфа и ла Мария. Кала и Марфа ашундя, кай жал о Иисусо, вой прастая каринг лэстэ. Вой ԥэндя лэсти: «Ӷосподо, тэ авелоп ту катэ, тоди мэрно ԥрал на мулиноп». О Иисусо ԥэндя: «Тиро ԥрал лэла тэ жувэл. Марфа, патяс ту андэ када?» Вой ԥэндя: «Мэ патяв, кай во лэла тэ жувэл, кала о Дэл лэла тэ рий каринг и жизня кодэлэн, ко муля». О Иисусо ԥэндя лати: «Мэ кодэва, через кастэ о Дэл рий каринг и жизня кодэлэн, ко муля».

После када и Марфа жыля каринг и Мария и ԥэндя лати: «О Иисусо катэ». И Мария прастая каринг о Иисусо, ай и мануша жылэ пала латэ. Вой пэля каринг лэстирэ пэрнэ и фартэ заровдя. Вой ԥэндя: «Ӷосподо, тэ авелоп ту катэ, амаро ԥрал авелоп жундо!» Кала о Иисусо диқля, сар лати сас ԥарэс, во кадяжэ заровдя. Кала и мануша додиқлэ лэстирэ ясва, вонэ ԥэндэ: «Диқэн, сар во любияс лэ Лазарёс». Но дэсавэ мануша линэ тэ ԥэнэн: «Васо во на поможысардя пэстирэ друӷости?»

О Иисусо авеля каринг о ҭан, кай сас гарадо о Лазарё. Кадэва ҭан сас ԥандадо барэ барэса. О Иисусо ԥэндя: «Улэн кадэва бар». И Марфа ԥэндя: «Но прожыля штар дес! Лэстири тила уже қандэл». Но и мануша всаек отдарадэ о бар. Тоди о Иисусо ля тэ мангэлпэ: «Мэрно Дад, наис тути, кай ту ашунэс ман. Мэ ӷанав, кай ту вся время ман ашунэс. Но мэ ԥэнав акана када англа всаворэ, кай кадэла мануша тэ уӷанэн, кай ту ман бишалдян». Тоди во фартэ зацыписайля: «Лазарё вижа!» И акэ стердяпэ чуда. О Лазёре вижыля котар, кай сас гарадо. Во сас вся замотымэ андэ лёново материя. О Иисусо ԥэндя: «Росԥандэн лэс, и мэк во жал».

Бут кодэла, ко диқлэ кадэя чуда, патяе андо Иисусо. Но дэсавэ жылэ и вся росԥэндэ лэ фарисеёнэнди. Тоди и фарисеёря закамлэ тэ умарэн лэ Лазарёс и лэ Иисусос. Ек анда 12 апостолоря, о Иуда Искариото, жыля каринг и фарисеёря кадя, кай нико тэ на ӷанэн, и пушля: «Скати ловэ тумэ манди дэна, сар мэ сыкавава тумэнди, кай тэ виарақэн лэ Иисусос?» Вонэ динэ алав, кай дэна лэсти 30 рупонэ ловэ. После када о Иуда ля тэ аштярэл, кала во када стерэла.

«Чачуно Дэл важ амэндэ, када Дэл, саво спасый. Кати о Хулай о Ӷосподо о Иегова спасый ла смэртятар» (Псалом 68:20)