Евреите ја прославувале Пасхата секоја година на 14-тиот ден од месецот нисан. Тоа го правеле за да се потсетат дека Јехова ги ослободил од ропството во Египет и ги донел во Ветената земја. Во 33 год. од н.е., Исус и апостолите ја прославиле Пасхата во горната соба на една куќа во Ерусалим. На крајот на вечерата, Исус рекол: „Еден од вас ќе ме предаде“. Апостолите многу се изненадиле и го прашале: „А кој?“ Исус им одговорил: „Оној на кого ќе му го дадам ова парче леб“. Тогаш му го дал лепчето на Јуда Искариот. Веднаш потоа, Јуда станал и излегол од собата.

Исус се помолил, раскршил еден леб и им го дал на апостолите што останале со него. Тогаш им рекол: „Јадете од овој леб. Тој го претставува моето тело, кое ќе го дадам за вас“. Потоа зел вино, се помолил и им го подал на апостолите. Исус им рекол: „Пијте од ова вино. Тоа ја претставува мојата крв, која ќе ја дадам за да им бидат простени гревовите на луѓето. Ви ветувам дека ќе бидете цареви со мене на небото. Правете го ова секоја година за да се сеќавате на мене“. Следбениците на Исус сѐ уште го прават тоа секоја година на истата вечер. Тој состанок сега се нарекува Господаровата вечера.

 Откако завршила вечерата, апостолите почнале да се расправаат кој од нив е најголем. Но, Исус им рекол: „Најголем меѓу вас е тој што се смета себеси за најмал, односно за најмалку важен.

Вие сте мои пријатели. Ви кажувам сѐ што сака мојот Татко да ви кажам. Наскоро ќе одам кај него на небото. Вие ќе останете, и луѓето ќе знаат дека сте мои ученици кога ќе видат дека се сакате еден со друг. Сакајте се како што јас ве сакав вас“.

На крајот, Исус се помолил и побарал од Јехова да ги штити сите негови ученици. Го замолил Јехова да им помага сложно да соработуваат еден со друг. Исто така, се молел да се свети Божјето име. Потоа, Исус и апостолите му пееле фалбени песни на Јехова и излегле надвор. Полека наближувало времето Исус да биде уапсен.