Trigj nom Enhault

No de Enhaultslist gonen

KAPITEL 87

Daut Owentmol

Daut Owentmol

De Juden fieeden jieda Joa dän 14. Dach en de Nissan-Moonat daut Passafast. Daut wia toom doaraun denkjen, woo Jehova dee von de Sklowarie en Ägipten haud friejemoakt un en daut vesproakne Launt nenjebrocht. Aune 33 fieeden Jesus un siene Apostel daut Passafast en Jerusalem en eene Bowastow. Aus see meist jejäten hauden, säd Jesus: “Eena von junt woat mie veroden.” De Apostel wieren sea vewundat un fruagen Jesus: “Wäa?” Jesus säd: “Daut es dee, wäm ekj dit Broot jäw.” Dan jeef hee Judas Iskariot een Biet Broot. Judas stunt fuaz opp un veleet.

Dan säd Jesus een Jebäd, bruak waut Broot to Bieta un jeef de äwaje Apostel daut. Hee säd: “Ät dit Broot. Dit stalt mienen Kjarpa väa, dän ekj fa junt jäwen woa.” Dan neem hee Wien, bäd un jeef de Apostel dän. Hee säd: “Drinkjt disen Wien. Dee stalt mien Bloot väa, waut ekj jäw, daut de Sinden kjennen vejäft woaren. Ekj vespräakj junt, daut jie em Himmel met mie toop woaren Kjennichs sennen. Doot dit jieda Joa toom aun mie denkjen.” Jesus siene Nofolja komen noch emma jieda Joa krakjt dän Owent toop. Dit Toopkomen woat vondoag dän Dach dän Harn sien Owentmol jenant.

Aus dee verecht hauden met äten, streeden de Apostel sikj, wäa von an de jratsta wia. Oba Jesus säd: “De jratsta mank junt es dee, waut sikj selfst fa dän jinjsten un läachsten talt.

Jie sent miene Frind. Ekj saj junt aules, waut mien Voda haben well, waut ekj junt sajen saul. Ekj woa boolt no mienen Voda em Himmel gonen. Jie woaren hia bliewen un de Menschen woaren seenen, daut jie miene Jinja sent, wäajen jie junt unjarenaunda leewen. Jie motten junt unjarenaunda soo sea leewen, aus ekj junt hab.”

Tolatst bäd Jesus to Jehova un fruach, aus hee aule Jinja beschitzen wudd. Hee bäd, daut Jehova dee halpen sull en Fräd tooptoschaufen. Hee bäd uk, daut Jehova sien Nomen sull jeheilicht woaren. Dan sunk Jesus met siene Apostel toop Dankleeda fa Jehova, un see jinjen rut. Nu wia daut meist bat doa, daut se Jesus wudden faustnämen.

“Fercht junt nich, kjliene Häad! Daut es jun Voda siene Freid, junt daut Gottesrikj to jäwen” (Lukas 12:32)