Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ДӘРС 89

Бутрус Иса Мәсиһи даныр

Бутрус Иса Мәсиһи даныр

Иса Мәсиһ шаҝирдләри илә сонунҹу дәфә шам едәндә онлара дејир: «Бу ҝеҹә һамыныз мәндән үз дөндәрәҹәксиниз». Онда Бутрус дилләнир: «Һамы сәндән үз дөндәрсә дә, мән һеч вахт буну етмәрәм». Амма Иса она дејир: «Хоруз банламаздан әввәл, мәни үч дәфә данаҹагсан».

Әсҝәрләр Исаны тутуб Гајафанын евинә ҝәтирәндә һәвариләрин чоху ону гојуб гачыр. Анҹаг онлардан икиси ҹамаата гошулуб Исанын далынҹа ҝедирләр. Бу адамлардан бири Бутрусдур. О, Гајафанын евинин һәјәтинә ҝирир, оҹағын јанында исинир. Орада олан хидмәтчи гызлардан бири Бутрусу ҝөрүб дејир: «Мән сәни таныјырам. Сән дә Исанын јанында идин».

Бутрус: «Јох, мән о адамы танымырам. Сәнин дә нә һагда данышдығыны билмирәм», — дејиб дарвазаја тәрәф ҝедир. Анҹаг чох кечмәмиш башга бир хидмәтчи гыз ону ҝөрүб ҹамаата дејир: «Бу адам да Иса илә иди!» Бутрус исә дејир: «Мән һеч ону танымырам!» Сонра бир киши она дејир: «Сән дә онлардан бирисән. Иса кими, сән дә Ҹәлиләдәнсән, ләһҹәндән билинир!» Амма Бутрус анд-аман едир ки, Исаны танымыр.

Елә бу ан хоруз банлајыр. Бутрус Исанын дөнүб она бахдығыны ҝөрүр. Исанын сөзләри јадына дүшүр вә чөлә чыхыб һөнкүр-һөнкүр ағлајыр.

Синедрион үзвләри Гајафанын евиндә топлашыб Исаја мәһкәмә гурурлар. Онлар артыг гәрар вермишдиләр ки, Исаны өлдүрсүнләр. Инди исә бунун үчүн әсас ахтарырлар. Анҹаг онун әлејһинә һеч нә тапмырлар. Ахырда Гајафа Исадан бирбаша сорушур: «Сән Аллаһын Оғлусан?» Иса Мәсиһ ҹаваб верир: «Бәли». Онда Гајафа дејир: «Әлавә сүбута нә еһтијаҹ вар? О, күфр данышыр!» Мәһкәмә бунунла разылашыр вә белә гәрар чыхарыр: «Бу адам өлмәлидир». Онлар Исанын үзүнә шиллә вуруб, түпүрүрләр. Ҝөзләрини бағлајыб, вурараг дејирләр: «Әҝәр пејғәмбәрсәнсә, тап ҝөрәк сәни вуран кимдир».

Сәһәр ачыланда Иса Мәсиһи Синедрион залына ҝәтирирләр вә ондан јенә сорушурлар: «Сән Аллаһын Оғлусан?» Иса ҹаваб верир: «Буну сиз дејирсиниз». Сонра онлар Исаны күфр етмәкдә тәгсирли билиб, Рома валиси Понти Пилатын сарајына апарырлар. Бәс сонра нә баш верир? Ҝәл өјрәнәк.

«Елә бир вахт ҝәләҹәк ки, артыг ҝәлиб дә, һамыныз мәни тәк гојуб евинизә дағылышаҹагсыныз. Анҹаг мән тәк галмајаҹағам, чүнки Атам мәнимләдир» (Јәһја 16:32)