Meta Ġesù kien mal-​appostli tiegħu fil-​kamra taʼ fuq, hu qalilhom: ‘F’dan il-​lejl, intom kollha se titilquni.’ Pietru qal: ‘Jien le! Anki jekk l-​oħrajn kollha jitilquk, jien qatt mhu se nitilqek.’ Imma Ġesù qallu: ‘Qabel ma jidden is-​serduq, int se tgħid tliet darbiet li ma tafnix.’

Meta s-​suldati ħadu lil Ġesù fid-​dar taʼ Kajfa, ħafna mill-​appostli kienu diġà ħarbu. Imma tnejn minnhom imxew warajh mal-​folla. Wieħed minnhom kien Pietru. Hu daħal fil-​bitħa tad-​dar taʼ Kajfa u qagħad ħdejn in-​nar biex jisħon. Fid-​dawl tan-​nar, waħda mill-​qaddejja rat lil Pietru u qalet: ‘Lilek nafek! Int kont maʼ Ġesù!’

Pietru qal: ‘Le, ma kontx miegħu! Ma nafx dwar xiex qed titkellem!’ Imbagħad, mexa lejn il-​bieb. Imma malajr ratu qaddejja oħra, u qalet lill-​folla: ‘Dan ir-​raġel kien maʼ Ġesù!’ Pietru qal: ‘Lanqas biss nafu lil Ġesù!’ Kien hemm raġel u dan qal: ‘Int wieħed minnhom! Qed ninduna mill-​aċċent tiegħek li int mill-​Galilija, bħal Ġesù.’ Imma Pietru ħalef: ‘Jien ma nafux!’

Dak il-​ħin stess, is-​serduq idden. Pietru ra lil Ġesù jdur u jħares lejh. Hu ftakar x’kien qallu Ġesù, u ħareġ barra u beka fuq li beka.

Sadattant, il-​membri tas-​Sinedriju, jiġifieri l-​qorti tal-​Lhud, iltaqgħu flimkien fid-​dar taʼ Kajfa biex jistaqsu lil Ġesù ħafna mistoqsijiet. Huma kienu diġà ddeċidew li joqtlu lil Ġesù, u issa kienu qed ifittxu raġuni biex jagħmlu dan. Imma ma setgħu jsibu xejn kontra tiegħu. Fl-​aħħar, Kajfa dar lejn Ġesù u staqsieh: ‘Int l-​Iben t’Alla?’ Ġesù wieġbu: ‘Iva.’ Kajfa qal: ‘Issa m’għandniex bżonn iktar provi. Qed jidgħi!’ Il-​qorti qablet u qalet: ‘Dan ir-​raġel ħaqqu l-​mewt.’ Huma tawh daqqiet fuq wiċċu, beżqulu, għattewlu għajnejh, u tawh bil-​ponn, u qalu: ‘Jekk int profeta, għidilna min tak id-​daqqa!’

 Meta sebaħ, huma ħadu lil Ġesù fis-​sala tas-​Sinedriju u reġgħu staqsewh: ‘Int l-​Iben t’Alla?’ Ġesù wieġeb: ‘Intom stess qed tgħidu li jien.’ Imbagħad huma sabuh ħati li qed jidgħi, u ħaduh fil-​palazz taʼ Ponzju Pilatu, il-​gvernatur Ruman. X’ġara mbagħad? Ejja naraw.