Асосий материалларга ўтиш

Мундарижага ўтиш

89- ДАРС

Бутрус Исодан тонади

Бутрус Исодан тонади

Исо ҳаворийлари билан болохонада ўтирганида, уларга: «Бугун кечаси ҳаммангиз мени ташлаб кетасизлар»,— деди. Бутрус бўлса: «Йўқ! Ҳамма сизни ташлаб кетса ҳам, мен асло ташлаб кетмайман»,— деб айтди. Бироқ Исо унга: «Хўроз қичқирмасданоқ, сиз уч марта мени танимаслигингизни айтасиз»,— деди.

Аскарлар Исони Каяфанинг уйига олиб кетишаётганида, ҳаворийларнинг кўпи қочиб кетди. Аммо улардан иккитаси тўданинг ортидан эргашди. Улардан бири Бутрус эди. У Каяфанинг ҳовлисига келди ва гулхан олдида исиниб турди. Бир чўри қиз гулхан ёруғида Бутрусни кўриб, унга: «Мен сизни биламан! Сиз Исо билан бирга эдингиз!» — деди.

Бутрус: «Йўқ, мен у билан эмасдим! Нима деяётганингизни тушунмаяпман!» — деб жавоб берди. Кейин у дарвоза томонга қараб кетди. Бироз вақт ўтгач, бошқа чўри қиз уни кўриб, ёнидагиларга: «Бу одам Исо билан бирга эди!» — деб айтди. Бутрус эса: «Мен Исони танимайман!» — деди. Ўша ердагилардан биттаси унга: «Сиз аниқ улардан бирисиз. Ахир шевангиздан Исо каби жалилалик эканингиз кўриниб турибди-ку»,— деб айтди. Бироқ Бутрус қасам ичиб: «Мен уни танимайман!» — деди.

Шу пайт хўроз қичқирди ва Бутрус Исо унга қайрилиб қараганини кўрди. У Исонинг сўзларини эслади ва ташқарига чиқиб, аччиқ-аччиқ йиғлади.

Олий Кенгаш аъзолари Исони суд қилиш учун Каяфанинг уйига йиғилишди. Улар Исони ўлдиришга аллақачон келишиб олишганди ва энди бунинг учун асос қидиришаётганди. Бироқ унга қарши ҳеч қандай далил топа олишмади. Охири Каяфа Исонинг ўзидан: «Сен Худонинг Ўғлимисан?» — деб сўради. Исо: «Ҳа»,— деб жавоб берди. Шунда Каяфа: «Бизга бошқа далилнинг нима кераги бор? Ахир у Худога қарши гапиряпти-ку!» — деди. Кенгаш аъзолари рози бўлиб: «У ўлимга лойиқ»,— дейишди. Улар Исонинг юзига тарсаки туширишди, унга тупуришди, кўзини беркитиб уришди ва: «Пайғамбар бўлсанг айт-чи, сени ким урди?» — дейишди.

Тонг отганда улар Исони Олий Кенгаш залига олиб келишди ва ундан: «Сен Худонинг Ўғлимисан?» — деб яна сўрашди. Исо жавобан: «Ўша мен эканимни ўзларингиз айтяпсизлар»,— деди. Кейин улар Исони Худога қарши гапирганликда айблашди ва римлик ҳоким Понтий Пилатнинг саройига олиб боришди. Бундан сўнг нималар содир бўлди? Келинг, билиб оламиз.

«Мени ёлғиз ташлаб, ҳаммангиз уй-уйингизга қочиб кетадиган вақт келяпти... Лекин мен ёлғиз эмасман, чунки Отам мен биландир». (Юҳанно 16:32)