Yüksek kâhinler, İsa’yı Vali Pilatus’un sarayına götürdü. Pilatus onlara “Bu adamı neyle suçluyorsunuz?” diye sordu. Onlar da “Kral olduğunu iddia ediyor” dediler. Pilatus İsa’ya “Sen Yahudilerin kralı mısın?” diye sordu. İsa da şöyle cevap verdi: “Benim krallığım bu dünyaya ait değil.”

Sonra Pilatus onu Celile bölgesinin yöneticisi Herodes’e gönderdi. Herodes İsa’yı suçlayacak bir şey bulamayınca onu Pilatus’a geri gönderdi. Pilatus halka şöyle dedi: “Herodes de ben de bu adamın suçlu olduğunu düşünmüyoruz. Onu serbest bırakacağım.” Halk ise “Onu öldür! Onu öldür!” diye bağırdı. Askerler İsa’yı kırbaçladılar, yüzüne tükürdüler ve ona vurdular. Dikenlerden bir taç yapıp başına taktılar ve “Selam sana ey Yahudilerin Kralı!” diyerek onunla alay ettiler. Pilatus halka tekrar “Bence bu adam suçlu değil” dedi. Ama onlar “Onu direğe ger!” diye bağırdı. Bunun üzerine Pilatus, öldürmeleri için İsa’yı askerlere verdi.

Askerler İsa’yı Golgota denilen yere getirdiler. Onu bir direğe çivilediler ve sonra direği kaldırıp toprağa sapladılar. İsa şöyle dua etti: “Baba, onları affet, çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar.” İnsanlar onunla alay ederek “Tanrı’nın Oğluysan direkten in de kendini kurtar!” diyorlardı.

Yanında asılı olan suçlulardan biri İsa’ya “Kral olduğunda beni hatırla” dedi. İsa da ona “Sen benimle birlikte cennette olacaksın” diye söz verdi. Öğle vakti tüm memleketin üzerine karanlık çöktü ve bu karanlık üç saat boyunca devam etti. Öğrencilerinden bazıları ve İsa’nın annesi Meryem direğin yakınında duruyordu. İsa Yuhanna’dan Meryem’le kendi annesiymiş gibi ilgilenmesini istedi.

Sonunda İsa “İşte tamamlandı” dedi. Başını eğip son nefesini verdi. O anda şiddetli bir deprem oldu. Mabette, Kutsal Yer ile  En Kutsal Yeri birbirinden ayıran ağır perde yırtılıp ikiye ayrıldı. Bir subay şöyle dedi: “Bu adam kesinlikle Tanrı’nın Oğluydu.”