Ftit taż-​żmien wara li Ġesù deher lill-​appostli, Pietru ddeċieda li jmur jistad fil-​Baħar tal-​Galilija. Tumas, Ġakbu, Ġwanni, u xi dixxipli oħra marru miegħu. Wara lejl sħiħ jistadu, huma ma qabdu xejn.

Kmieni filgħodu, huma raw raġel wieqaf fuq xatt il-​baħar. Hu qalilhom b’leħen għoli: ‘Qbadtu xi ħaġa tal-​ħut?’ Huma wiġbuh: “Le!” Ir-​raġel qalilhom: “Itfgħu x-​xibka fuq in-​naħa tal-​lemin tad-​dgħajsa.” Xħin għamlu hekk, ix-​xibka tant imtliet bil-​ħut li ma setgħux itellgħuha fuq id-​dgħajsa. F’dak il-​mument, Ġwanni induna li dak ir-​raġel kien Ġesù, u qal: “Dak il-​Mulej!” Malli semaʼ dan, Pietru qabeż minn fuq id-​dgħajsa biex jgħum sa ħdejh. Id-​dixxipli l-​oħra daħlu warajh bid-​dgħajsa.

Xħin waslu fuq il-​bajja, huma raw ftit ħut u ħobż isiru fuq in-​nar. Ġesù qalilhom biex iġibu ftit mill-​ħut li qabdu ħalli jsajruh ukoll. Imbagħad qal: ‘Ejjew ħa tieklu.’

 Wara li kielu, Ġesù staqsa lil Pietru: ‘Tħobbni int iktar mis-​sajd?’ Pietru wieġbu: ‘Iva, Mulej, taf li nħobbok.’ Ġesù qallu: ‘Mela itmaʼ lill-​ħrief tiegħi.’ Ġesù reġaʼ staqsieh: ‘Pietru, tħobbni int?’ Pietru wieġbu: ‘Mulej, taf li nħobbok.’ Ġesù qallu: “Irgħa n-​nagħaġ ċkejknin tiegħi.” Ġesù staqsieh għat-​tielet darba. Minħabba dan, Pietru ħassu mdejjaq ħafna. Hu qal lil Ġesù: ‘Mulej, int taf kollox. Int taf li jien inħobbok.’ Ġesù qallu: “Itmaʼ n-​nagħaġ ċkejknin tiegħi.” Imbagħad qal lil Pietru: “Ibqaʼ miexi warajja.”