Пало несаво време откеда о Исус појавинѓа пе е апостоленге, о Петар одлучинѓа те џал те астарел мачхе ко Галилејско Море. О Тома, о Јаков, о Јован хем несаве јавера ученикија геле леа. Цело рат мучинена пе сине те астарен мачхе, ама на астарѓе ништо.

О тајсутно диве сабајле, ола дикхле ко брего кај терѓола јекх мануш. Ов викинѓа хем пучља лен: „Астарѓен ли нешто?“ Ола одговоринѓе: „На ништо!“ О мануш вакерѓа ленге: „Фрден и мрежа тари десно страна е чамцоскири“. Кеда керѓе адава, и мрежа пхердили добором бут мачхе со нашти сине те вазден ла ко чамцо! Тегани о Јован халило кај о мануш тано о Исус, хем вакерѓа: „Акава тано о Господари!“ О Петар одма рупинѓа ко пани хем почминѓа те пливинел ко брего. О јавера ученикија цидинѓе пали лесте е чамцоја.

 Кеда ресле ко брего, дикхле маро хем мачхе сар пеќона ки јаг. О Исус вакерѓа ленге те анен хари таро ленгере да мачхе. Тегани вакерѓа ленге: „Авен те хан“.

Откеда хале, о Исус пучља е Петаре: „Мангеа ман ли повише таро акала мачхе?“ О Петар вакерѓа: „Оја, Господару, ту џанеа кај мангава тут“. О Исус вакерѓа леске: „Тегани парвар ме бакхрен“. О Исус палем пучља ле: „Петар, мангеа ма ли?“ О Петар одговоринѓа: „Господару, џанеа кај мангава тут“. О Исус пхенѓа: „Парвар ме бакхрен“. Тегани пучља ле трито пути. О Петар уло бут тажно хем вакерѓа: „Господару, ту џанеа са. Џанеа кај мангава тут“. О Исус вакерѓа леске: „Парвар ме бакхрен“. Пало адава вакерѓа леске: „Понадари да џа пали манде“.