Disavo vreme palo odova so o Isus pojavindža pe e apostolendže, o Petar odlučindža te džal te astari mačhen ko Galilejsko more. O Toma, o Jakov hem o Jovan hem avera apostolija dželje oljeja. Celo rat hine ko more, ama na astardže nijekhe mačhe.

Tajsato dive, rano sabalje, on dikhlje jekhe manuše kova bešela ki obala. Ov dural pučlja ljen: „Da li astardžen diso?“ On phendže ljese: „Na.“ Tegani o manuš phendža ljendže: „Forden tumare mreže ki desno strana ando čamco.“ Ked čerdže odova, i mreža odobor pherdilji mačhencar so naštindže te ikaljen la. O Jovan kotar jekhvar haljilo so odova manuš hine o Isus hem phendža: „Odova tano o Gospod.“ O Petar odmah ripindža ko pani hem plivindža dži i obala. Avera apostolija alje čamcoja.

 Ked reslje ki obala, on dikhlje e Isuse sar pekela maro hem mačhe ki jag. O Isus phendža ljendže te anen nekobor mačhe kola on astardže. Ov phendža ljendže: „Bešen te has maro.“

Palo maro, o Isus pučlja e Petare: „Da li mangeja man pobuter ando akala mačhe?“ O Petar phendža: „Ja, Gospode, tu džaneja so mangava tut.“ O Isus phendža: „Tegani parvar me bakren.“ O Isus paljem pučlja: „Petre, da li mangeja man?“ O Petar phendža: „Gospode, tu džaneja so mangava tut.“ O Isus phendža: „Tegani parvar me bakren.“ O Isus hem trito puti pučlja. O Petar hine but tužno. Ov phendža: „Gospode, tu sa džaneja. Tu džaneja so mangava tut.“ O Isus phendža: „Parvar me bakren.“ Tegani phendža e Petarese: „Hem ponodri dža palo mande.“