មេរៀនទី៩៥
គ្មានអ្វីអាចបញ្ឈប់ពួកគាត់បានទេ
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ មានបុរសខ្វិនម្នាក់អង្គុយសុំទាននៅជិតទ្វារវិហារ។ នៅរសៀលមួយ គាត់បានឃើញពេត្រុសនិងយ៉ូហានចូលទៅក្នុងវិហារ។ ដូច្នេះ គាត់និយាយទៅអ្នកទាំងពីរថា៖ ‹ខ្ញុំសុំប្រាក់ខ្លះបានទេ?›។ ពេត្រុសឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំមានរបស់ល្អជាងប្រាក់ឲ្យទៅអ្នក។ ដោយនូវនាមលោកយេស៊ូ ចូរក្រោកឡើង ហើយដើរទៅ!›។ ពេត្រុសបានលើកគាត់ឡើង ហើយគាត់ចាប់ផ្ដើមដើរ! បណ្ដាជនដែលឃើញអព្ភូតហេតុនេះត្រេកអរជាខ្លាំង ហើយមនុស្សជាច្រើនបានទៅជាអ្នកជឿ។
ប៉ុន្តែ ពួកសង្ឃនិងពួកសាឌូស៊ីក្ដៅចិត្តណាស់។ ពួកគេបានចាប់ពួកសាវ័កនាំទៅជួបពួកមេដឹកនាំសាសនានៅឯតុលាការ រួចពួកគេសួរពួកសាវ័កថា៖ ‹តើអ្នកណាឲ្យអំណាចអ្នកធ្វើឲ្យបុរសនេះជាសះស្បើយ?›។ ពេត្រុសឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំបានទទួលអំណាចពីលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ដែលអ្នករាល់គ្នាបានសម្លាប់›។ ពួកមេដឹកនាំសាសនាស្រែកដាក់ពួកគាត់ថា៖ ‹ឈប់និយាយអំពីយេស៊ូទៀត!›។ ប៉ុន្តែ ពួកគាត់ប្រាប់ថា៖ ‹យើងត្រូវនិយាយអំពីលោក។ យើងមិនព្រមឈប់ទេ›។
ក្រោយពីពេត្រុសនិងយ៉ូហានបានត្រូវដោះលែង ពួកគាត់ក៏ទៅជួបអ្នកកាន់តាមឯទៀត ហើយប្រាប់រឿងដែលបានកើតឡើង។ ពួកគាត់អធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាជាមួយគ្នាថា៖ ‹សូមជួយយើងឲ្យមានចិត្តក្លាហាន ដើម្បីយើងអាចបន្តធ្វើកិច្ចការរបស់លោក›។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធដល់ពួកគាត់ ហើយពួកគាត់បានបន្តផ្សព្វផ្សាយ និងជួយមនុស្សឯទៀតឲ្យជាសះស្បើយ។ បណ្ដាជនកាន់តែច្រើនបានទៅជាអ្នកជឿ។ ពួកសាឌូស៊ីច្រណែនខ្លាំងណាស់ រហូតដល់ចាប់ពួកសាវ័កបោះទៅក្នុងគុក។ ប៉ុន្តែ នៅយប់នោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ទេវតាមួយរូបឲ្យទៅបើកទ្វារគុក ហើយប្រាប់ពួកសាវ័កថា៖ ‹ចូរត្រឡប់ទៅវិហារ ហើយបង្រៀននៅទីនោះ›។
នៅព្រឹកបន្ទាប់ មានគេមកប្រាប់ពួកក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ថា៖ ‹ទ្វារគុកនៅជាប់សោរ តែមិនឃើញពួកបុរសដែលអ្នកបានចាប់ទេ! ប៉ុន្តែ យើងឃើញពួកគេកំពុងបង្រៀនបណ្ដាជននៅក្នុងវិហារ!›។ រួចមក ពួកសាវ័កបានត្រូវចាប់ខ្លួនម្ដងទៀត ហើយនាំទៅកាន់តុលាការកំពូល។ សម្ដេចសង្ឃនិយាយថា៖
‹យើងបានហាមពួកអ្នកមិនឲ្យនិយាយអំពីយេស៊ូ!›។ ប៉ុន្តែ ពេត្រុសឆ្លើយថា៖ «យើងត្រូវស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាអ្នកគ្រប់គ្រង ជាជាងមនុស្ស»។ពួកមេដឹកនាំសាសនាខឹងខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ បានជាចង់សម្លាប់ពួកសាវ័ក។ ប៉ុន្តែ ផារិស៊ីម្នាក់ឈ្មោះកាម៉េលាល ក៏ក្រោកឡើង ហើយនិយាយថា៖ ‹ចូរប្រយ័ត្ន! ប្រហែលជាព្រះនៅជាមួយនឹងអ្នកទាំងនេះ។ តើអ្នករាល់គ្នាចង់ប្រឆាំងនឹងព្រះឬ?›។ ពួកគេស្ដាប់តាមយោបល់របស់គាត់។ បន្ទាប់ពីវាយពួកសាវ័កហើយ ពួកគេហាមពួកសាវ័កម្ដងទៀតឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយ ហើយក៏ដោះលែងពួកគាត់ទៅ។ ប៉ុន្តែ ពួកសាវ័កនៅតែបន្តផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អយ៉ាងក្លាហាន ទាំងនៅក្នុងវិហារនិងពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ។
«យើងត្រូវស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាអ្នកគ្រប់គ្រង ជាជាងមនុស្ស»។—សកម្មភាព ៥:២៩