ПОГЛАВЈЕ 95
Ништо не можело да ги запре
Пред портата на храмот, секој ден просел еден човек кој не можел да оди. Едно попладне, тој ги видел Петар и Јован како влегуваат во храмот. Човекот им рекол: „Ве молам, имајте милост“. Петар му одговорил: „Пари немам, ама имам нешто многу подобро. Во името на Исус, стани и оди!“ Петар му помогнал да стане, и човекот почнал да оди. Луѓето што го виделе ова чудо биле воодушевени и многумина станале ученици.
Но, свештениците и садукеите збеснале! Тие ги грабнале апостолите и ги извеле пред Судскиот совет, кој се состоел од верски водачи. Водачите прашале: „Кој ви дал моќ да лекувате?“ Петар одговорил: „Моќта ја добивме од Исус Христос, кого вие го убивте“. Верските водачи почнале да викаат: „Престанете да зборувате за тој Исус!“ Но, апостолите им вратиле: „Не можеме да престанеме да зборуваме за него“.
Кога Петар и Јован биле ослободени, отишле кај другите ученици за да им кажат што се случило. Тие заедно се помолиле: „Јехова, те молиме дај ни храброст за да можеме да ја вршиме задачата што ни ја даде“. Јехова им дал свет дух и тие продолжиле да проповедаат и да лекуваат. Сѐ повеќе луѓе станувале ученици. Садукеите биле толку љубоморни што ги уапсиле апостолите и ги фрлиле во затвор. Но, во текот на ноќта Јехова испратил ангел кој ги отворил вратите на затворот и им кажал на апостолите: „Одете пак во храмот и поучувајте!“
Уште следното утро, до членовите на Судскиот совет стигнала веста: „Затворот е заклучен, но луѓето што ги уапсивте не се таму! Тие се во храмот и ги поучуваат луѓето!“ Апостолите повторно биле уапсени и изведени пред судот. Првосвештеникот им рекол: „Нели ви наредивме да не
зборувате за Исус?“ Петар одговорил: „Мораме да го слушаме Бог како наш владетел, а не луѓето“.Верските водачи вриеле од лутина и сакале да ги убијат апостолите. Но, еден фарисеј по име Гамалиел станал и рекол: „Не брзајте! Можеби Бог е со овие луѓе. Зарем сакате да се борите против Бог?“ Тие го послушале. Сепак, пред да ги пуштат апостолите, ги истепале со стапови и повторно им забраниле да проповедаат. Но, ова не ги исплашило апостолите. Тие продолжиле храбро да им зборуваат на другите за добрата вест — и во храмот и од куќа до куќа.
„Мораме да му се покоруваме на Бог, а не на луѓето“ (Дела 5:29)