En Filippi wia eene Sklowenmejal met eenen beesen Jeist en sikj. Derch dän kunn de Mejal verutsajen, waut noch woaren wudd, un soo kunnen äare Wieets väl Jelt moaken. Aus Paulus un Silas no Filippi kjeemen, jinkj dise Mejal dee doagenlank hinjaraun. De beesa Jeist muak dee em schrieen: “Dise Mana sent dän hechsten Gott siene Deena.” Met eenst säd Paulus to dän beesen Jeist: “En Jesus sienen Nomen, komm ut ar rut!” De beesa Jeist veleet de Mejal.

Aus de Mejal äare Wieets enworden, daut see derch dee nich mea kunnen Jelt moaken, worden dee sea doll. Dee holden Paulus un Silas ver daut Jerecht un säden: “Dise Mana hoolen daut Jesaz nich un doonen de gaunze Staut oppräajen!” De Rechtasch velangden, daut Paulus un Silas sullen veheift un enjestopt woaren. De Jefenkjniswoaka schmeet dee en daut diestre bennaschte Jefenkjnis nenn un muak dee äare Feet en eenen Klotz faust.

Paulus un Silas sungen Leeda toom Jehova lowen. De aundre em Jefenkjnis hieeden daut. Medden enne Nacht jeef daut met eenst een grootet Ieedbäben, un daut gaunze Jefenkjnis scheddad. De Däaren jinjen op un de Kjäden un de Kjlaz jinjen von de Faustjenomne loos. De Jefenkjniswoaka rand no daut bennaschte Jefenkjnis un sach, daut de Däaren op wieren. Hee neem een Schwieet un wull sikj dootmoaken, wiels hee docht, de Faustjenomne wudden aula sennen utjekleift.

Krakjt dan schrieech Paulus: “Doo die nuscht aun! Wie sent noch aula hia!” De Woaka rand nenn un schmeet sikj ver Paulus un Silas han un fruach: “Waut mott ekj doonen toom jerat woaren?” Dee säden: “Du un diene Famielje motten aun Jesus jleewen.” Paulus un Silas lieeden dän Jefenkjniswoaka un siene Famielje Jehova sien Wuat un dee leeten sikj aula deepen.